Taraflar arasında görülen davada verilen 08/10/2015 tarih ve 2014/422-2015/813 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasındaimzaladığını, hisse devrine konu işyerinin olduğunu, davacının kendisine ait 390 paya karşılık gelen hisseyi devrettiğini ve taraflar arasında hisse devrinin esaslarını düzenleyen 21.11.2012 tarihli adi protokolün imzalandığını, bu protokole göre belirtilen kredinin 28/03/2014 vadeli 2.325,23 TL miktarlı taksitinin davalı tarafından ödenmediğini, bu nedenlerle fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla 2.333,2 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, dava dilekçesinde belirtilen hususları kabul etmediklerini, mahkemenin davayı ticari satım sözleşmesinden kaynaklanan alacak davası olarak vasıflandırdığını, davalının ticari satımdan kaynaklanan edimlerini yerine getirdiğini, davacı tarafından talep edilecek bir edanın söz konusu olmadığını, taraflar arasındaki 21.11.2012 tarihli protokolün sonrasında yapılan 13.12.2012 tarihli sözleşme ile mülga haline geldiğini, bu sözleşme gereği davacının devir bedelini de nakden ve tamamen aldığını, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, 21.11.2012 tarihli protokolün, hisse devrinden sonraki sürece ilişkin tarafların hak ve yükümlülüklerini belirtir bir sözleşme olduğu, belge altındaki imzalara ilişkin bir noter onayı söz konusu olmadığı, 13.12.2012 tarihinde ise hisse devrine ilişkin sözleşme yapıldığı ve imzaların noterce onaylandığı, 21.11.2012 tarihli protokolün, taraflar arasında hisse devrinin gerçekleşmesi sonucunu doğuracak bir niteliğe sahip olmadığı, aksine, taraflara noter aracılığıyla hisse devrini gerçekleştirme yükümlülüğü getirdiği, noter aracılığıyla gerçekleştirilen devir sözleşmesinin taraflar arasında protokolü ortadan kaldıran bir işlem olmadığı, protokole göre davacının aldığı kredinin 21.11.2012 tarihinden sonraki taksitlerinin davalı tarafından ödenmesi gerektiği ancak davalının bu ödemeleri yapmadığı, bunun üzerinde 03.04.2014 tarihinde davacı tarafça dava konusu ödemenin yapıldığı, protokol gereği davalının bu kredi taksitinden sorumlu olduğu

anlaşılmakla, davanın kabulü ile 2.333,20 TL"nin dava tarihi olan 13.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faiz davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 113,38 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 31/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.