Bursa Ceza Kararları - Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2021/898 Esas 2021/4212 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/898
Karar No: 2021/4212
Karar Tarihi: 10.06.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2021/898 Esas 2021/4212 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedilmiş ve dosya üzerine yapılan incelemede, katılan Bakanlık vekilinin sunduğu temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermemesi nedeniyle temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun olarak ise, CMK'nın 294/1. maddesi ile temyiz eden kişinin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorunda olduğu belirtilmektedir. Ayrıca, temyiz isteminin REDDİNE karar verilmiştir ve kararın bir örneği Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2021/898 E. , 2021/4212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.06.2018 gün ve 2017/444 Esas, 2018/233 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık müdafisi tarafından istinaf incelemesi sonucunda verilen kararın temyiz edilmesinin ardından sanığın bulunduğu cezaevi müdürlüğü aracılığıyla gönderdiği 26.04.2021 günlü dilekçesi ve 06.05.2021 tarihli yazılı ifadesiyle temyizden vazgeçmesi karşısında, incelemenin katılan Bakanlık vekilinin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin sunduğu temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.