Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından eski hale getirme talebiyle temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın “Eski Hâle Getirme” başlıklı 40. maddesinin birinci fıkrasında; kusuru bulunmaksızın bir süreyi geçirmiş olan kişinin eski hale getirme isteminde bulunabileceği, aynı maddenin ikinci fıkrasında; kanun yoluna başvuru hakkı kendisine bildirilmemesi halinde de, kişinin kusursuz sayılacağı belirtilmiştir.
Temyiz istemine konu kararda, “Yasal yollara başvurma hakkı olanların hükmü öğrenme tarihinden itibaren 7 gün içinde mahkememize veya bulundukları yerdeki mahkemeye dilekçe ile ya da tutanağa geçirilmek koşuluyla zabıt katibine başvurmak suretiyle beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek Yargıtay yolu açık olmak üzere katılan vekilinin yüzüne karşı, sanığın, sanık müdafinin, katılanların yokluğunda Cumhuriyet savcısının huzuru ile mütalaaya uygun olarak oy birliği ile verilen karar açıkça okunup anlatıldı” şeklinde, başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şekli anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterildiğinden ve sanık tarafından bu konuda bir itiraz da ileri sürülmediğinden, eski hale getirme talebi, 5271 sayılı CMK"nın 40. maddesinin birinci fıkrası kapsamında değerlendirilmelidir.
Sanığın mahkemece savunması alınırken tebligat adresi olarak “Atatürk mahallesi, 51 sokak, no:15 Kemalpaşa/İzmir” adresini bildirdiği, yokluğunda verilen kararın sanığın bildirdiği adresine 29.02.2016 tarihinde Tebligat Kanunu 21. maddeye göre mahalle muhtarına tebliğ edildiği, ayrıca 2 nolu haber kağıdının sanığın kapısına yapıştırıldığı, yapılan tebligatın kanuna uygun olduğu, bildirdiği adresine yapılan tebliğin usulüne uygun olduğu anlaşıldığından eski hale getirme talebi yerinde görülmemiştir.
Açıklanan gerekçelerle, sanığın, yokluğunda verilen hükmün kendisine 29.02.2016 tarihinde tebliğ edilmesi ve kararın kesinleşmesinin ardından, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra sanık tarafından 01.04.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; aynı Kanunun 317. maddesi gereğince temyiz isteminin ve geçerli bir sebebe dayanmayan eski hale getirme talebinin isteme uygun olarak REDDİNE, 16.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.