MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki iştirak nafakası artırım ve yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacı ... ile davalının ...8. Aile Mahkemesinin 2010/1158 Esas 2011/703 Karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, müşterek çocuklar ...ve ... velayetinin anneye bırakıldığını, her iki çocuk için 125"er TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, ..."nın 20 yaşında üniversite öğrencisi, Beyzanın ise 14 yaşında ortaöğretim öğrencisi olduğunu, üniversite öğretimi nedeniyle ..."nın giderlerinin arttığını, Beyza"nın da eğitim giderlerinde artış olduğunu, bu nedenle ...için aylık 500 TL, ...için aylık 300 TL iştirak nafakasına hükmedilmesini ve bu nafakaların her yıl ÜFE oranında artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında, ..."nın reşit olması sebebiyle ...yönünden iştirak nafakası taleplerini yardım nafakası olarak ıslah etmiştir.
Davalı süresinde cevap dilekçesi sunmamıştır.
Dava, iştirak nafakasının arttırılması ve yardım nafakası talebine ilişkindir.
Mahkemece, kısa kararda; davacı ... yönünden davanın kısmen kabulüne, dava tarihinden itibaren 400TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacının müşterek çocuk ...yönünden talebinin kısmen kabulüne, ... 8. Aile Mahkemesinin 2010/1158 2011/703 sayılı kararı ile 125 TL iştirak nafakasının dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık 300 TL.sına çıkartılmasına ve davalıdan alınarak davacıya verilmesine, infazda mükerrer ödemelerin dikkate alınmasına, karar verilmiş, gerekçeli kararda ise; kısa kararda tefhim edilen hükme ek olarak "bu nafakanın her yıl TÜİK"in belirlediği ÜFE oranında artırılmasına" karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Gerekçeli kararda nafakanın yıllık ÜFE oranında arttırılmasına karar verildiği halde, kısa kararda bu hususta bir karar verilmediği anlaşılmıştır. Bu suretle, kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkraları arasında çelişki oluşturulduğu anlaşılmıştır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.
Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın ve dosya münderecatına göre mahkemece bu hususlar gözönünde tutularak vicdani kanaate göre karar verilmelidir.
2-Bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.