MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; tarafların ... 7.Aile Mahkemesi"nin 2007/946 esas, 2008/1246 karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, aynı kararla davalı için 500 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini; boşanma davası sırasında davacının tır şoförü olarak çalışması nedeniyle nafakanın yüksek belirlendiğini, 19/03/2012 tarihinde bypass ameliyatı olan davacının ameliyat sonrasında çalışmadığını, sadece yaşlılık aylığı aldığını; ayrıca, maaşında 682 TL"lik kesinti bulunduğunu, davalının ise üniversite mezunu çalışan kızları ile birlikte yaşadığını, yoksulluk nafakasına ihtiyacının kalmadığını ileri sürerek, yoksulluk nafakasının kaldırılmasına, aksi kanaate varılması halinde 100 TL"ye indirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalının 58 yaşında olup müşterek çocuk Selen ile kirada oturduğunu, Selen"in sağlık problemi nedeniyle çalışamadığını, davalı ve Selen"in nafakayla geçindiklerini, kronik astım hastası olması nedeniyle bulaşıkçı ve temizlikçi olarak dahi çalışamadığını, davacının 1998 yılında emekli olduktan sonra pek çok nakliye firmasında sigortasız çalıştığını, bypass ameliyatından sonra ise, Bereket Ticaret isimli işyerinde çalıştığını belirterek; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, yoksulluk nafakasının kaldırılması olmadığı takdirde indirilmesi talebine ilişkindir.
TMK. 175.maddesi hükmü gereğince; boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Aynı kanunun 176/3 maddesine göre; İnat biçminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi yada taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşanması, yoksulluğunun ortadan kalkması yada haysiyetsiz hayat süresi halinde mahkeme kararıyla kaldırılır. Müteakip 176/4.maddesine göre ise; “Tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir”.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemelere göre, iradın artırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu gerektirmesi gerekmektedir.
Davacı; yukarıdaki yasa hükmü gereğince; davalının yoksulluğunun zail olduğu iddiasıyla nafakanın kaldırılmasını veya indirilmesini istemektedir. Bu durumda, öncelikle yoksulluk kavramı üzerinde durmak gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 07.10.1998 tarih ve 1998/2–656–688 sayılı kararında da kabul edildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.
Hemen belirtmek gerekir ki; Hukuk Genel Kurulu"nun yerleşik kararlarında "asgari ücret seviyesinde gelire sahip olunması" yoksulluk nafakası bağlanmasını olanaksız kılan bir olgu kabul edilmediği gibi asgari ücretin üzerinde gelire sahip olunması da yoksulluk nafakası bağlanmasını olanaksız kılan bir olgu olarak kabul edilmemiştir. (HGK.07.10.1998 gün, 1998/2–656 E, 1998/688 K. 26.12.2001 gün 2001/2–1158–1185 sayılı ve 01.05.2002 gün 2002/2–397–339 sayılı kararları). Bu durumda ancak nafakanın miktarını tayinde etken olarak dikkate alınmalıdır.
Somut olayda; mahkemece yapılan araştırmada, davacının sosyal ve ekonomik durumunun tespit edilemediği anlaşılmaktadır.
O halde, mahkemece; davacı ve davalının ekonomik ve sosyal durumunun ayrıntılı bir şekilde araştırılarak tespit edilmesinden sonra, tarafların sosyal ve ekonomik durumları gözetilip, nafaka takdir edilirken taraflar arasında mevcut olan denge durumu da dikkate alınarak,TMK md. 4"de vurgulanan hakkaniyet ilkesi nazara alınmak suretiyle, gelir durumuna göre nafakanın kaldırılması ve indirilmesi şartlarının oluşup oluşmadığı tartışılarak, hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, HUMK"nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.