MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin davalıyla 25 yıllık evli olduklarını, kendisini evden kovduğu, boşanma davası açtığını, çocuklarını dövdüğünü, çocuklarını bırak gel dediğini belirterek müvekkili için aylık 400,00 TL, müşterek çocuk .... için aylık 400 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, söz konusu nafaka talebinin kendisini büyük bir külfet altına sokacağını ve ömür boyu maddi açıdan zor duruma düşüreceğini, 200 TL kira ödediğini, davacının evi terk ettiğini dönmediğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın KABULÜ ile davacı ... için 150,00 TL, davacı ... için 100,00 TL nafakanın karar tarihinden hükmün kesinleşme tarihine kadar tedbir, kesinleşmeden itibaren tedbir nafakası olarak davalıdan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
...)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
...)Dava tedbir nafakası istemine ilişkin olup, TMK.nun 197.maddesinde düzenlenen tedbir nafakası, birlikte yaşamaya ara verilmesi halinde ayrı yaşamakta haklı olan eş ve reşit olmayan çocuklar yararına hükmedilen nafakadır.
Somut olayda, lehine nafaka hükmedilen çocuk ..... 01.01.1998 doğumlu olup, lehine nafaka talep edilen küçüğün yargılama sırasında reşit olduğu anlaşılmaktadır.
TMK’nun 328.maddesinde: “Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Çocuk ergin olduğu halde eğitimi devam ediyorsa, ana ve baba durum ve koşullara göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere, eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler.” hükmü yer almaktadır.
Yukarıda açıklanan TMK.nun 328/....maddesi uyarınca; kural olarak, ana babanın bakım borcu çocuğun ergin olmasına kadar devam ettiğinden, anılan maddenin birinci fıkrasının açık hükmü uyarınca küçük ergin olmakla lehine bağlanan tedbir nafakası kendiliğinden sona erer. Tedbir nafakası, çocuğun reşit olacağı tarihe kadar devam edeceğinden, "hükmün kesinleşmesinden itibaren" şeklinde hüküm kurulması yersizdir.
Mahkemece, takdir edilen nafakanın küçüğün reşit olduğu tarihe (... yaşına) kadar geçerli olacak şekilde hükmedilmesi gerekirken, süreklilik arz edecek şekilde karar oluşturulması doğru değil ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, usulün 438/.... maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenlerle, hükmün .... maddesinin çıkarılarak yerine ‘Davanın kısmen kabulü ile, Davacı ... yönünden aylık 150,00 TL tedbir nafakasının dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine; müşterek çocuk ... yönünden aylık 100,00 TL tedbir nafakasının dava tarihinden reşit olduğu 01.01.2016 tarihine kadar davalıdan alınarak davacıya verilmesine’ ifadelerinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde ... atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.01.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.