MAHKEMESİ : ... ... 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR

Taraflar arasında görülen davada ... ... 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/04/2015 tarih ve 2013/31-2015/35 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... . firmasının iştiraklerinden olduğunu, meyve suyu ürettiklerini ve pazarladıklarını, 99/005659 no"lu "...", 2009/48140 no"lu "... ", 2009/67419 no"lu "... , 2011/89876 no"lu "...", 2009/48142 no"lu "...", 2012/83673 no"lu "..." markalarının sahibi olduklarını, 2007/20798 no"lu " ..." ibareli markanın tescil sınıfları olan 30,32 ve 43. sınıf emtialarında geriye dönük 5 yıl boyunca kullanılmadığını, müvekkilinin 556 sayılı KHK’nın 43. maddesi gereğince zarar görme ihtimalinin bulunduğunu ileri sürerek 2007/20798 no"lu " ..." markasının 556 sayılı KHK"nın 14. maddesi gereği hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalıya ait marka ile davacıya ait markanın ortalama tüketici ve hizmet alıcıları tarafından karıştırılacak şekilde benzer olduğu, tescil edildiği sınıfların bir kısmının aynı bir kısmının benzer olduğu, davalının dava konusu 2007/20798 no"lu "... ..." isimli markayı etkin bir biçimde kullandığını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 2007/20798 no"lu "... ..." adlı markanın 30.sınıf "kahve, kakao veya kakaolu içecekler, çikolata esaslı içecekler, bal, arı sütü, propolis" alt grubundan, 32. sınıf ait tüm hizmetler yönünden, 43. sınıf "yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri" alt grubundan 556 sayılı KHK"nın 14. maddesi gereğince iptaline, sicilden terkinine, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı olduğu şekilde davanın kısmen kabulüne, 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi gereğince bir kısım mal ve hizmetler yönünden markanın kullanmama nedeniyle iptaline karar verilmiştir. Ancak, karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarihli 2016/148 esas ve 2016/189 karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda, Anayasa Mahkemesi"nin anılan iptal kararı değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün re’sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 05.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.