İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18217 Esas 2017/11481 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18217
Karar No: 2017/11481
Karar Tarihi: 26.09.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18217 Esas 2017/11481 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, yokluğunda verilen hükmün, sanığın ifade verdiği adres yerine mernis adresine gönderilmesi nedeniyle usulsüz olduğunu ve temyiz talebinin süresi içinde olduğunu belirtti. Temyiz istemi reddedildi ve mahkumiyet kararı onaylandı. Ancak, olayın oluş şekli ve haksız hareketin kimden geldiği araştırılmamış, sanığın geçmişte aldığı cezanın tekrarlanması gerekip gerekmediği tartışılmamış ve Anayasa Mahkemesi kararı gereği sanığın hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 3/5 maddesi, TCK'nin 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/18217 E. , 2017/11481 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine, sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın yokluğunda karar verildiği ve gerekçeli kararın sanığın 28.04.2014 tarihli talimatla alınan ifadesinde bildirdiği adresi yerine mernis adresine tebliğ edilmesi nedeniyle tebliğ edilmesi nedeniyle yapılan tebligatın usulsüz olduğu, sanığın 16.10.2015 tarihli öğrenme üzerine yaptığı temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldığından, temyizin reddine ilişkin 24/11/2015 tarihli ek kararın kaldırılması ve sanığın süresinde ve geçerli bir temyiz isteminde bulunduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olayın oluş şekli, kimin tarafından olayın başlatıldığı, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği araştırılıp, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
2) Sanığın tekerrüre esas alınan Çaldıran Asliye Ceza Mahkemesi"nin 10/05/2011 tarihinde kesinleşmiş, 23/02/2011 tarih ve 2010/52 Esas - 2011/59 Karar sayılı ilamı ile 5607 sayılı Kanunun 3/5, TCK"nin 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca verilen hapisten çevrilme 3000,00-TL adli para cezasına ilişkin önceki mahkûmiyet hükmünün suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3) Kabule göre, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 26.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.