MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 07.09.2003-10.01.2012 tarihleri arasında davalı apartman işyerinde kapıcı olarak çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının hükümde yazılı olduğu şekilde 17/09/2003-10/01/2012 tarihleri arasında ..."ya bildirilmeyen (ve çakışan sigortalılık dönemleri dışlanmak suretiyle), davalı .................. Blok Yöneticiliği nezdinde hizmet akdiyle çalışmış olduğunun tespitine,karar verilmiştir.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesinin icap ettiği, Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacı adına davalı işyerinden işe giriş bildirgesinin verilmediği ve hizmet bildiriminde bulunulmadığı davalı apartman işyerinin sonradan kanun kapsamına alındığı, anlaşılmıştır.
Somut olayda, davacının tespitini istediği dönemde başka işyerlerinden bildirilmiş çalışmalarının olduğu, açtığı işyerinden dolayı 5510 Sayılı Yasa 4/b kapsamın tarım bağ-kur sigortalısı olduğu, mahkemece bu dönemler dışlanarak tespite karar verildiği, davacının apartmanın kapıcı dairesinde oturduğu ve 01.07.2005 tarihli kira sözleşmesinde apartmanın temizlik ve bahçe işlerinin yazılı olduğu, Sulh Hukuk Mahkemesince 04.10.2013 tarihinde davacının kapıcı dairesinden tahliyesine karar verildiği, davacının diğer işyerlerinde ve kendi işyerinde çalışma saatlerinin de değerlendirilerek bu çalışmalardan sonra davalı işyerinde çalışması için süre kalıp kalmadığının araştırılmadığı, asıl işi ağırlıklı olarak ailesinin mi kendisinin mi yaptığının araştırılmadığı, davalı apartman sakinleri ile apartmanın komşu işyeri çalışanlarının dinlenerek davacının kapıcı olarak devamlı mı, yoksa, (part-time) kısmi-zamanlı olarak mı çalıştığı hususunda yeterli araştırma yapılmadan hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
Yapılacak iş, kanun kapsamına alınma tarihi 01.07.2005 olduğundan bu apartmanda ne zaman oturulmaya başlandığının ve ne zaman yapı kullanma izin belgesi alındığının araştırılarak, davacının çalıştığının kabul edildiği dönemde apartmanın kiracılarını, komşu apartman kapıcıları ve dava konusu apartmana yakın bakkal ve apartman yöneticilerini, davacının tüm mesaisini davalı apartmana hasredip etmediği, keza, davacının davalı apartman dışında başka bir apartmana hizmet verip vermediği, davalı apartmanın büyüklüğü, daire sayısı, bahçesi olup olmadığı, varsa büyüklüğü, ısınma sistemi araştırılıp, gerektiğinde mahallinde keşif yapılarak çalışmanın part-time olup olmadığı saptanarak sonucuna göre karar vermek, part-time çalıştığının kabulü halinde ise, davacının sürekli olarak bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenerek, davacının diğer işyerlerinde ve kendi işyerinde çalışma saatlerinin de değerlendirilerek bu çalışmalardan sonra davalı işyerinde çalışması için süre kalıp kalmadığının asıl işi ağırlıklı olarak ailesinin mi kendisinin mi yaptığının, kapıcılık işinin diğer çalışmalar ile birlikte yapılıp yapılamayacağının araştırılarak, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç işgücüne karşılık olduğu hususunda bir uzman bilirkişinin görüşü alınarak tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalılardan ..."ne iadesine, 07.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.