MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi ve kira alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davalının 24.02.2011 tarihinden itibaren taşınmazda kiracı olduğunu, aylık kira bedellerini ödemediğini, ihtar gönderdiklerini, hakkında takip başlattıklarını bildirerek davalının kiralanandan tahliyesini ve 2014 yılı Eylül ayından itibaren ödenmeyen 3.000 TL kira alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı savunmasında, taşınmazın gerçekte babasına ait olduğunu, davacının murisinin inançlı işlem yolu ile malik olduğunu, bu yüzden kiracı olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile davalının kira borcunu ödediğini ispat edemediği gerekçesiyle 3.000 TL kira alacağının tahsiline, davalının fuzuli şagil olduğu gerekçesiyle kiralananın tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalının alacağa yönelik temyiz itirazları yerinde bulunmadığından alacağa yönelik hükmün ONANMASINA,
2- Davalının tahliyeye yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacıların murisi ile davalı arasında imzalanan 01.05.2012 başlangıç tarihli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı alacaklı 30.03.2015 tarihinde başlatmış olduğu ilamsız icra takibinde 2014 yılının Eylül ayı ile 2015 yılının Şubat ayları arası için aylık 500 TL den 3.000 TL ecrimisilin tahsilini istemiştir. Ödeme emrinin davalı borçluya tebliği üzerine borçlu süresinde icra takibine itiraz etmiştir.
HMK.nun 26/1 maddesinde “Hakim tarafların talep sonucuyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez...” hükmüne yer verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiş, mahkemece davalının fuzuli şagil olduğu gerekçesiyle tahliyeye karar verilmiştir. Hakim HMK.nun 26.maddesi gereğince taleple bağlı olup talep dışına çıkamaz. Bu nedenle mahkemece; davacının talebi doğrultusunda temerrüt nedeniyle tahliye hükümlerine göre araştırma ve inceleme yapılarak, icra takibinde tahliye isteminin olmadığı ve TBK" nun 315. maddesi uyarınca temerrüde esas olmayacağı nazara alınıp, davacının 30 günlük ödeme süresi verdiği usulüne uygun düzenleyip davalıya tebliğ ettirdiği ihtarname bulunup bulunmadığı gözetilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, davanın sebebinde yanılgıya düşülerek fuzuli işgal nedenine dayalı olarak yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle alacağa yönelik hükmün ONANMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle tahliyeye ilişkin hükmün davalı taraf yararına HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, HUMK’nun 440 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.02. 2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.