MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan .... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere ve kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ... . vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava,19.12.2004 tarihli iş kazasında vefat eden sigortalının anne ve babasının manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemenin 11.02.2015 tarihli kararı ve 12.03.2015 tarihli ek kararı birlikte değerlendiriliğinde; davalı .... aleyhine açılan davanın feragat nedeniyle reddine, davalı ... aleyhine açılan davanın husumet nedeniyle reddine, davalılar .... ve .... aleyhine açılan davaların kısmen kabulüyle; davacı ... ve .... için ayrı ayrı 20.000,00"er TL manevi tazminatın davalılar ... ile ..."dan 29.12.2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birliktetahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından 19.12.2004 tarihli iş kazasında kazazede ..."ün %20 oranında, işveren davalı ...."ın %75 oranında, davalı ... "ın ile elektrik mühendisi ..."ın ayrı ayrı %5 oranında kusurunun bulunduğu, olayda kusuru bulunan .... ile...."ın davalı ... çalışanı olup diğer davalı ...."ın ise..."nin taşeronu olduğu, davacılar vekilinin 02.03.2015 tarihli dilekçe ile davalı .... hakkındaki davadan feragat ettikleri anlaşılmaktadır.
818 sayılı Borçlar Kanununun 47 .maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile sigortalı yakınlarına verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır.
Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, davacının sürekli iş göremezlik oranı, işçinin yaşı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, hükmedilecek tutarın manevi tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda olması gerektiği de söz götürmez ve yine 22.06.1966 gün 1966/7-7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de açıklandığı üzere zarar görenin müterafik kusurunun varlığı halinde bu durumun manevi tazminatın takdirinde göz önünde bulundurulması gerekir.
Bu açıklamalar sonrasında somut olayda, tarafların kusur dağılımı, sosyal ekonomik halleri ile özellikle olay tarihi ve davacıların yargılama konusu iş kazasında ağırlıklı kusuru bulunan davalı .... hakkındaki davalarından vazgeçmesinin diğer davalıların durumunu ağırlaştırdığı gözetildiğinde davacılar yararına hükmedilen 20.000,00"erTL tutarındaki manevi tazminatlar ayrı ayrı fazladır.
O halde, davalı .... vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11/05/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.