Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili amacıyla genel haciz yoluyla icra takibine başlandığı, örnek 7 numaralı ödeme emri tebliği üzerine, borçlunun yasal sürede icra dairesine verdiği dilekçe ile alacaklıya hiçbir borcu olmadığını, istenen faiz oranının fahiş olduğunu ileri sürerek itiraz ettiği, alacaklının itirazın kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu görülmektedir.
Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen 04.01.2010 tarihli ilk bilirkişi raporunda, borçlunun 21.01.2009 tarihi itibariyle 6.950,00 TL borcu bulunmakta iken 03.06.2009 tarihinde yapılan 6.950,00 TL ödeme ile bakiyesinin sıfır olarak gözüktüğü, bu nedenle borcunun olmadığı bildirilmiştir.
Daha sonra yeniden yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen 21.06.2010 tarihli ikinci bilirkişi raporunda ise, ilk bilirkişi raporunda belirtilen yazı ve ödemeye hiç değinilmeden hesap kat bakiyesi olan 6.950,00 TL asıl alacak üzerinden hesap yapılarak takip tarihindeki kredi borcunun 7.477,00 TL olduğu belirtilmiştir.
Bu durumda iki rapor arasında çelişki bulunduğundan, çelişkinin giderilmesi için mahkemece yeniden ve ehil bilirkişilerden oluşacak bir kuruldan mütalaa alınıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Ayrıca hükme esas alınan bilirkişi raporunda toplam alacak 7.477,25 TL olarak hesaplanmış olmasına rağmen, istemin 7.808,06 TL üzerinden kabulü de doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 09/06/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.