MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali ve tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne ,tahliyeye yönelik olarak verilen hükmün , davalı vekili tarafından duruşma talebiyle temyiz edilmesi üzerine; 5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK. nun 428. maddesinde öngörülen duruşma sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 21.220 TL. ye çıkarılmıştır.Temyize konu edilen kararda dava değeri, duruşma sınırının altındadır.Bu nedenle duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz isteğinin incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davalının müvekkiline ait taşınmazda kiracı olduğunu Ekim 2010 ve Mart 2011 ila Temmuz 2013 ayları kira paralarını ödememesi üzerine icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı ile takip durduğundan itirazın iptaline ve davacı lehine %40 icra inkar tazminatına ve kiralananın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verildiği, önceki hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesi"nin 2014/ 4352 Esas-2014/7761 Karar sayılı 12/06/2014 tarihli ilamıyla; ""Uyuşmazlık, taraflar arasında kira sözleşmesi bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır. Davada dayanılan sözlü kira sözleşmesi ve kira ilişkisi inkar edildiğine göre, kira ilişkisinin varlığı ve unsurları kiralayan tarafından kanıtlanmalıdır. Davacı davalı ile yapılmış yazılı bir kira akdi sunamamıştır. H.M.K’nun 200.’nci maddesi gereğince davacı tarafından iddia edilen yıllık kira miktarına göre kira ilişkisinin varlığının kesin delillerle kanıtlanması lazımdır. Dairemizin istikrar kazanan uygulamasına göre davacının dava dilekçesinin deliller bölümünde sair deliller demek suretiyle yemin deliline dayandığının kabulü gerekir. Mahkemece davacıya yemin teklif etme hakkının hatırlatılması ve hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.""gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği belirlenmektedir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada davalı 30.04.2015 tarihli duruşmaya gelerek dava konusu taşınmazda kiracı olmadığını, evin kendisine ait olduğunu beyanla "" Ben aslında bu evin sahibiyim, davacı benim kiracım olurdu, krediye ihtiyacı oldu, evi onun üzerine kredi çekebilmesi için devrettim ancak bana iade etmedi, paramı da ödemedi bu sebeple kendisine kira bedeli ödemem söz konusu değildir, davanın reddini talep ederim.Ev benimdir, fakat davacı ile oğlum arasında bir anlaşma olduğunu biliyorum ancak nasıl bir anlaşma yaptılar bunu bilmiyorum, kira sözleşmesi olup olmadığını bilmiyorum"" şeklinde yemin etmiştir.
Bu itibarla, Mahkemece ,yemin metni doğrultusunda kiracılık hususu ispat edilemediğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davalının kira ilişkisi bulunmadığı şeklindeki yeminine itibar olunmadığı, önceki yemin davetlerine uymayarak kira ilişkisini, kira borcu bulunduğunu, Silifke İcra Müdürlüğünün 2012/5245 esas sayılı icra dosyasında belirtilen aylık kira bedeli ve kirasını ödemediği iddia olunan ayların doğru olduğunu kabul etmiş sayıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile tahliyeye karar verilmesi doğru görülmediğinden, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ :Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.