MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dava dilekçesinde; davalı ile ortak çocukları olan ... ...." un... Bankası "nda kadrolu olarak işe başladığını, öğrenimini ve askerliğini tamamladığını aylık ....000,00 TL gelirinin olduğunu, eski eşi ..." ın ise 2010 yılı aralık ayı itibarı ile emekli olduğunu ve halk eğitim merkezleri ile ....." te çalışmaya devam ettiğini, onun da aylık ....000,00 TL geliri olduğunu, boşanma esnasında yarısını davalı eşine yarısını da oğluna verdiği daireden kira gelirlerinin olduğunu belirterek nafakaların kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; tarafların 2002 yılında anlaşmalı olarak boşandıklarını, boşanma esnasında tarafların .../... oranında sahip oldukları dairenin ortak çocukları ile arasında .../... oranla devredildiğini, bu dairenin ...+... olduğundan dolayı buraya sığamadıklarından başka bir eve kiracı olarak taşındıklarını ve bu daireyi kiraya verdiklerini, davacının oğluna ödediği nafakanın 2013 yılında öğreniminin bitmesi ile son bulduğunu, 2011 yılında geçmişe dönük sigorta primini kredi çekip ödeyerek emekli olduğunu, davacının ....000,00 TL maaş ile çalıştığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; koşulları oluşmayan yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının reddine, her ne kadar asil tarafından sunulan dava dilekçesinde katılım nafakasının kaldırılması da talep edilmiş ise de bu konunun dava konusu olmadığı anlaşıldığından bu talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarfından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Temyize konu uyuşmazlık; davalının yoksulluk durumunun ortadan kalkıp kalkmadığı noktasında toplanmaktadır.
TMK nun 176. maddesine göre; yoksulluğun ortadan kalkması halinde mahkemece nafaka kaldırılabileceği gibi, tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına da karar verilebilir.


Davacı, yukarıdaki yasa hükmü gereğince; davalı ...’nin yoksulluğunun son bulduğu iddiasıyla nafakanın kaldırılmasını istemektedir. Bu durumda, öncelikle yoksulluk kavramı üzerinde durmak gerekir.
... ... Genel Kurulunun 07.....1998 tarih ve ...-656-688 sayılı kararında da belirtildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.
Somut olayda, kendisine aylık 280 TL yoksulluk nafakası bağlanan davalı ...’nin, boşanmadan sonra emekliye ayrıldığı, 950 TL emekli maaşı aldığı ve 650 TL kira gelirinin olduğu anlaşılmaktadır. Yoksulluk nafakasının amacı, lehine takdir edilen eşi yoksulluktan kurtarmaktır. Davacı kocanın ise 4800 TL maaş alırken boşanmadan sonra emekli olarak ....680 TL emekli maaşı aldığı, davacının gelirinde emekli olması sebebiyle azalma olurken, davalı kadının emekliye ayrılması ve kira gelirinin olması nedeniyle toplam geliri gözetildiğinde boşanma sonucu oluşan yoksulluk halinin ortadan kalktığı bir gerçektir.
Şu halde mahkemece, dava tarihindeki şartlara göre; davalının yoksulluğunun ortadan kalktığı gözetilerek, yoksulluk nafakasının kaldırılmasına yönelik davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde ... atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.