Basit yaralama suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 62/1 maddesi uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul Anadolu 30. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/03/2014 tarihli ve 2013/1020 esas, 2014/296 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 16.06.2017 tarih ve 2017/3269 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma is teminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 30.06.2017 tarih ve 2017/39187 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığa atılı suçun 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca şikayete tabi olması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesi nazara alınarak, sanık ve şikayetçiye usulüne uygun olarak uzlaşma hususu hatırlatılmadan yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul Anadolu 30. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/03/2014 tarihli ve 2013/1020 esas, 2014/296 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 27.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.