MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; 2010 yılında davacı lehine hükmolunan 400 TL yoksulluk nafakasının artan ihtiyaçlar, aradan geçen zaman süreci ve davacının gelirinde meydana gelen artış nedeniyle 1000 TL"ye çıkartılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabında; geçen zaman sürecinde gelirinde olağanüstü bir artış olmadığını beyanla, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; sözkonusu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Uyuşmazlık yoksulluk nafakasının artırılması istemine ilişkindir .
TMK. nun 176/4. maddesine göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre iradın arttırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir. Bu doğrultuda yerleşen Dairemiz uygulamasına göre; nafaka alacaklısı davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda; tarafların sosyo ekonomik durumuna ilişkin yapılan araştırmada davacının evhanımı olduğu annesine ait evde annesiyle birlikte kaldığı, üzerine kayıtlı herhangi bir taşınmaz kaydının bulunmadığı; davalının emekli olduğu, aynı zamanda güneşpen isimli pimapen bayisini işlettiği, kendine ait 3 katlı 3 daireden oluşan evi olduğu, Sgk ve Vergi Dairesi ve Mal Müdürlüğüne bir dönem işletmeciliğini yaptığı apart nedeniyle borçlarının bulunduğu anlaşılmıştır.
Hakim, yoksulluk nafakasının takdirinde, nafaka alacaklısı kadının ihtiyaçları ile, nafaka yükümlüsü kocanın gelir durumu arasında bir oranlama yaparak, taraflar arasında sağlanan dengeyi koruyarak bir karar vermelidir. Bu verilecek karar da TMK.nun 4.maddesi kapsamında hakkaniyete uygun olmalıdır.
Tarafların sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, günün ekonomik koşulları, davacı kadının zorunlu ihtiyaçları ve aradan geçen 5 yıl nazara alındığında mahkemece verilen red kararı yersizdir. O halde TMK"nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine göre nafakanın ÜFE oranında artırılmasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddi yönünde hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.