......

Dava, 01.05.2006 tarihinden itibaren maluliyet tahsisi ile bu tarihten sonra davalı kuruma yersiz ödenen primlerin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece bozmaya uyularak, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle; 5510 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinde “17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı, 2/9/1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17/10/1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17/10/1983 tarihli ve 2926 sayılı Kanunlara göre bağlanan veya hak kazanan; aylık, gelir ve diğer ödenekler ile 8/2/2006 tarihli ve 5454 sayılı Kanunun 1"inci maddesine göre ödenmekte olan ek ödemenin verilmesine devam edilir. Bu gelir ve aylıkların durum değişikliği nedeniyle artırılması, azaltılması, kesilmesi veya yeniden bağlanmasında, bu Kanunla yürürlükten kaldırılan ilgili kanun hükümleri uygulanır.” düzenlemesi karşısında, davacıya 1479 sayılı Yasaya göre maluliyet aylığı bağlanmasına karar verilen 01.05.2006 tarihinde yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasanın 24/ II-c bendinde “sigortalı sayılmayanlar” başlığı altında “Kanunla veya kanunun verdiği yetkiye dayanılarak kurulu sosyal güvenlik kuruluşlarına prim veya kesenek ödeyenlerle bu tür kuruluşlardan malullük veya yaşlılık aylığı ile daimi tam işgöremezlik geliri almakta olanlar, aylık veya gelir bağlanması için talepte bulunmuş olanlar”ın düzenlenmiş olması ve maluliyet aylığı bağlanmasına karar verilen davacının 01.05.2006 tarihinden sonra 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı sayılmadığından, uzun vadeli sigorta kollarından prim ödeme yükümünün de olmaması; yine 5510 sayılı Yasanın geçici 14. maddesinde “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce iştirakçi veya sigortalı olanlar, vazife malullüğü, malullük ve yaşlılık veya emekli aylığı bağlananlar ve bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte sosyal güvenlik destek primi ödeyerek çalışmaya devam edenler hakkında sosyal güvenlik
./..


destek primine tabi olma bakımından bu Kanunla yürürlükten kaldırılan ilgili kanun hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.” düzenlemesi karşısında davacı hakkında uygulanması gereken sosyal güvenlik destek primini düzenleyen 1479 sayılı Yasanın ek 20. maddesinde “Bu Kanuna göre yaşlılık aylığı bağlananlardan, 24 üncü maddenin (l) numaralı bendinde belirtilen çalışmalarına devam edenlerin veya daha sonra çalışmaya başlayanların, sosyal yardım zammı dâhil tahakkuk eden aylıklarından, aylığın bağlandığı veya tekrar çalışmaya başlanıldığı tarihi takip eden aybaşından itibaren, çalışmalarının sona erdiği ay dâhil % 10 oranında sosyal güvenlik destek primi kesilir.” şeklindeki düzenleme ile 1479 sayılı Yasa kapsamında sadece yaşlılık aylığı alanlar bakımından sosyal güvenlik destek primi kesileceğinin ifade edilmesi, bu madde ile 1479 sayılı Yasa kapsamında maluliyet aylığı alanlar bakımından böyle bir yükümlük getirilmemesi karşısında, davacıyı zorunlu sigortalılık nedeniyle uzun vadeli sigorta kolları bakımından prim veya sosyal güvenlik destek primi yükümlüsü olarak değerlendirmenin mümkün olmamasına rağmen, mahkemece bu durumun dikkate alınmaması isabetsiz ise de, temyiz edenin sıfatına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 10.04.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.





.....