MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. işçisi olarak ... Ltd. Şti. bünyesinde müterrcim/tercüman unvanıyla 01.07.2010-23.09.2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından feshedildiğini, 07.00-19.00 ve 19.00-07.00 saatleri arasında vardiyalı olarak çalıştığını belirterek, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karara karşı yasal süresi içinde davalılar vekilleri temyiz yoluna başvurmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili alacağının hesabı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı fazla çalışma ücreti alacağı ile birlikte hafta tatili ücreti alacağını da talep etmiş ve Mahkemece her iki alacağın kabulüne karar verilmiştir. Hükme dayanak bilirkişi raporunda ise, günlük 10,5 saat üzerinden hesaplama yapılarak davacının hafta tatili alacağı belirlenmiştir. Oysa, davacının günlük 7,5 saati aşan çalışmalarının fazla mesai ücret alacağı kapsamında hesaplandığı görülmekle, bu sürenin ayrıca hafta tatili talebi bakımından mükerrer olarak hesaplanması hatalı olmuştur. İşveren hafta tatilinde çalışılmasa bile 4857 sayılı İş Kanunu 46/2. maddesi gereği işçiye o günün ücretini ödemek zorundadır.
İşçinin hafta tatilinde çalışması halinde hesaplamaya ilişkin kanunda açık bir düzenleme bulunmadığından kıyasen fazla çalışma hesabına ilişkin yöntem burada da uygulanır. Buna göre işçi çalışmadığı günün karşılığı 1 günlük yevmiye olarak verilmek dışında, o gün çalıştığı için 1 yevmiye ve fazla çalışma olarak değerlendirildiği için %50 fazlası ile hüküm altına alınmalıdır. Buna göre bordroda tahakkuk yoksa hafta tatilinde çalışma halinde 2,5 yevmiye çalışmadığı günün karşılığı bordroyla ödenmiş ise 1,5 yevmiye üzerinden hesaplama yapılarak hafta tatili ücretine hükmedilmelidir. Yanılgılı değerlendirme ile günlük 7,5 saati aşan çalışmaların fazla mesai ücret alacağı kapsamında hesaplandığı dikkate alınmaksızın, 10,5 saat üzerinden hafta tatili ücretinin hesaplanması hatalıdır.
Mahkemece bu husus gözetilmeksizin mükerrer ödemeye sebebiyet verecek şekilde hafta tatili ücretine hükmedilmesi kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 20/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.