Kişiyi yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle öldürme - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/7337 Esas 2017/365 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2016/7337 E.  ,  2017/365 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiyi yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle öldürme,
6136 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 1- 5237 sayılı TCK"nın 82/1-g, 3713 sayılı Kanunun 5/1.
maddesi, TCK"nın 53, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca
mahkumiyet (..., ...,
..., ... ve ..."e yönelik
eylemler hakkında ayrı ayrı beş kez)
2- 6136 sayılı Kanunun 13/2. maddesi, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddesi, 5237 sayılı TCK"nın 52/1, 2, 3,
53, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında kişiyi yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıdaki husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın iştirak halinde gerçekleştirdiği eylemi nedeniyle hükmün 3. maddesinin 1. fıkrasında, eylemine uyan ibaresinden sonra, "TCK"nın 37/1. maddesinin" belirtilmemesi suretiyle uygulama maddesinin yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, bu itibarla belirtilen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 3. maddesinin 1. fıkrasına eylemine uyan ibaresinden sonra “TCK"nın 37/1. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin yapılan incelemede;
Sanık ve müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Uyap sistemi üzerinden alınan bilgi ve belgelere göre sanık hakkında suç tarihleri 19.11.2008, 21.06.2010 ve 05.08.2010 olan eylemleri nedeniyle, Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.01.2014 tarih, 2010/674 esas ve 2014/5 sayılı kararı ile Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozmak, kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, resmi belgede sahtecilik ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın da Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 20.10.2014 tarih, 2014/5490 esas ve 2014/10315 sayılı kararı ile onanması ve düzeltilerek onanması kararları ile kesinleştiği anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun mütemadi nitelikte olması ve temadinin kesildiği tarihe kadar gerçekleştirilen eylemlerin tek suç oluşturacağı ve yargılamaya konu eylemin de suç tarihinin 26.08.2008 olduğu gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 31.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.