Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı şirket  tarafından borçlu hakkında Ankara  24.İcra Müdürlüğü’nde başlatılan takip nedeniyle, yazılan talimat üzerine satış işleminin Konya 1.  İcra Dairesi’nce yapıldığı, bunun üzerine, şikayetçi borçlu vekilinin İzmir İcra Mahkemesi’ne başvurduğu ve İİK.’nun 134.maddesi gereğince ihalenin feshini talep ettiği görülmektedir.
Takip hukukunda yetkiyi belirleyen kurallar İİK.’nun 34.ve 50.maddelerinde düzenlenmiştir. Ne var ki, genel nitelikteki bu hükümlerden ayrı olarak sevkedilen ve olayımızda da uygulanması gereken İİK.’nun 360.maddesi; artırma ve ihaleye ilişkin uyuşmazlıkların çözümünde, istinabe olunan icra dairesinin bulunduğu yer mahkemesini yetkili kılmıştır. Çünkü, bu gibi uyuşmazlıkların, ihale olunan taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinde çözümlenmesi zorunludur. İİK’nun 360.maddesindeki yetki kuralı, kamu düzeni düşüncesiyle sevkedilmiş kesin yetki kuralıdır. Mahkemece davaya bakmaya yetkili olunup olunmadığı hususu kendiliğinden (re’sen) değerlendirilmelidir (HGK’nun 21.12.2005 tarih ve 2005/12-714 E.2005/765 K.sayılı kararı).
O halde, mahkemece yetkisizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası incelenip yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının  temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 30/06/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.