MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2013
NUMARASI : 2013/274-2013/994

Davacı İ.. B.. vekili Avukat E..T.. tarafından, davalılar A.. S.. vdl. aleyhine 18/03/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı A.. S.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının temyizine gelince;
Dava, rücuen tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalı A.. S.. tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı idare, davalının haksız eylemi ile yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 Sayılı Yasa gereğince ödediği tazminatın rücuen ödetilmesi isteminde bulunmuştur. Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı idare, İ.. B.. Emniyet Genel Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonu"nun 17/06/2011 günlü kararında, karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) 100 katı tutarının iş gücüne engel bulunan her gün için %1 oranında hesaplanarak ödeme yapılmasını baz alarak talep etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, 2330 sayılı kanun ve bu kanuna dayalı olarak çıkarılan yönetmelikte belirlenen yönteme uyulmamış olup, 2330 sayılı kanunun 3. maddesi 1. fıkrasının (a) ve (b) bentlerine göre, iş ve güçten kalınan beher gün için en yüksek devlet memuru aylığının 100 katının % 1"i esas alınmalı iken, 60 katının % 1"i esas alınmıştır.
Şu durumda, rücuun kapsamının ilgili mevzuatta belirlenen yönteme uygun olarak yapılacak hesaplama ile belirlenmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalının diğer temyiz itirazları yönünden;
Davalının nakdi tazminat ödemesini gerektiren haksız eylem 30/08/2011 gününde gerçekleşmiş, davacı idare ise 07/11/2012 günlü Nakdi Tazminat Komisyonu Kararı ile 2330 sayılı Yasa gereğince yaralanan dava dışı görevliye nakdi tazminat ödemiştir.
Haksız eylem nedeniyle oluşan zarar olay gününde gerçekleşmiş olduğundan, davalının sorumlu tutulacağı tazminat tutarı da olay günündeki verilere göre belirlenmelidir. 2330 sayılı Yasa"nın 3. maddesinde yaralanan görevliye ödenecek tazminatın karar günündeki en yüksek devlet memuru aylığı esas alınarak hesaplanacağı belirtilmekte ise de, buna göre hesaplanıp ödenen nakdi tazminatın tamamı davalıya rücu edilemez. Davacı idarenin, davalıdan kaynaklanmayan nedenlerle daha geç nakdi tazminat ödemesi, bu yüzden artan tazminat tutarından davalının sorumlu tutulmasını gerektirmez.
Yerel mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davalının sorumluluğunun olay günündeki verilere ve bu bağlamda olay günündeki katsayılara göre belirlenmesi gerekirken, karar gününde yürürlükte bulunan katsayılara göre hesaplanan tutar üzerinden istemin kabul edilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına, (3) no"lu bette açıklanan nedenlerle davalı A.. S.. yararına BOZULMASINA, (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının reddine ve temyiz eden davalı A.. S.."tan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 31/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.