Kayseri Ceza Kararları - Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5519 Esas 2019/12256 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5519
Karar No: 2019/12256
Karar Tarihi: 25.12.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5519 Esas 2019/12256 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile seyri sırasında alkollü bir şekilde tek taraflı trafik kazası meydana getirdiği ve 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi hakkındaki ilamlarının da dikkate alınması gerektiği vurgulanarak, sanığın temyiz itirazlarının reddedilmesi ve hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Hükümde bahsi geçen kanun maddeleri şu şekildedir: 179/3-2 (Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu), 62 (Alkol veya uyuşturucu madde etkisi altında araç kullanma suçu), 50/1-a (Suçun işlenmesi sırasında, suça konu olan taşıtın motorlu taşıt olması halinde artırım sebebi olarak düzenlenen madde), 52/2-4 (Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına dönüşme hükmü için düzenlenen madde).

12. Ceza Dairesi 2019/5519 E. , 2019/12256 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile seyri sırasında tek taraflı trafik kazası meydana getirdiği, kazadan sonra alkolmetre ile yapılan ölçümde 1.59 promil alkollü olduğunun anlaşıldığı olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.