MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet



Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinde “Hâkim, somut olayda; a)Suçun işleniş biçimini, b)Suçun işlenmesinde kullanılan araçları, c)Suçun işlendiği zaman ve yeri, d)Suçun konusunun önem ve değerini, e)Meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, f)Failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını, g)Failin güttüğü amaç ve saiki, göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler." hükmü amirdir. İlgili suça ait Kanun maddesinde gösterilen iki sınır arasında temel cezanın belirlenmesi yetkisi mahkemenin takdirine bağlı olmakla birlikte, mahkemece, bu takdir hakkı kullanılırken, TCK"nın 61. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen hususların göz önünde tutulması ile temel cezanın belirlenmesine esas alınan değerlendirme ve ölçütlerin dosya içeriğine uygun düşmesi ve Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması gerekir.
Somut olayda ise sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükümler kurulurken, hükümlerin gerekçe kısmında ""Suç kayıtlarına yansıyan suça eğilimli kişilikleri, yine birlikte 15/02/2014 tarihinde iki farklı suç mağdurunun park halindeki araçlarının dört adet aküsünü çalmaları nedeniyle İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/136 Esas ve 2014/201 Karar sayılı kararı ile cezalandırılmalarına karar verilmesine göre benzer suça olan ısrarları dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılmasına"" şeklinde, hüküm fıkrası kısmında ise ""...suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, sanığın kasta dayalı kusurunun ve meydana gelen zararın ağırlığı, benzer suça olan güçlü eğilimi nedeniyle cezanın uslandırıcı etkisi dikkate alınarak..."" şeklinde yasal olmayan ve yetersiz gerekçelerle alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayinleri,
2-Başka bir suçtan ötürü yapılan tahkikat sırasında yakalanan sanık ..."nın kolluk görevlilerine şifahen silahla yağma suçunu diğer suç ortağı ... ile birlikte işlediklerini belirttiği, bunun üzerine 28.08.2014 tarihli ""Araç arama ve muhafaza altına alma tutanağına"" göre, çevreden yapılan araştırmada 34 FZ 4813 plakalı araç içerisinde sanık ..."ın yakalandığı, söz konusu araçta usulüne uygun olarak yapılan aramada, sökülmüş vaziyetteki 35 Y 7956 sayılı plakanın ele geçirildiği, plakadan yapılan sorgulama sonucunda
müştekiye ulaşıldığı ve müştekinin de alınan ifadesinde aracına ait plakanın çalınmış olduğunu beyan ettiği, sanıkların müştekiden daha sonra alınan ifadelerinde müştekiye ait aracın plakasını çaldıklarını belirttikleri, sanıkların bu ifadelerinin TCK"nın 168. maddesi bağlamındaki etkin pişmanlık mahiyetinde değil sadece suçu ikrar mahiyetinde olduğu, sanıklar her ne kadar kovuşturmadaki savunmalarında suça konu plakayı kendiliklerinden kolluk görevlilerine teslim ettiklerini beyan etseler de, 28.08.2014 tarihli tutanağın içeriği göz önüne alındığında, suça konu plakanın başka bir suçtan dolayı yürütülen soruşturma sırasında ele geçirildiği ve kolluk görevlilerinin plaka bilgilerinden müştekiye ulaştıklarının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında uygulanma koşulları oluşmayan 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sanık ..."nın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçuna ilişkin olup, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "Davanın düşmesi" ve "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle bu mahkumiyet kararının esas alınamayacağı ve suç tarihi itibariyle de sanık ..."nın adli sicil kaydında başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 58/6 maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
4-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 01.03.2016 tarih, 2015-2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı ilamı ile "mağdur ve katılanın zararı soruşturma aşamasında giderildiğinden ceza adaletinin sağlanması, hak ve nesafet kuralları ve TCK"nın 168. maddesinde belirtilen indirim oranları gözetilerek mahkemece sanıkların cezasının ½ oranından daha fazla olmak koşuluyla indirilmesi gerekirken, ½ oranında indirim yapılması isabetsizdir" olarak kabul edilmesi; ayrıca 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin 1. fıkrasında etkin pişmanlık nedeniyle 2/3 oranına kadar indirim yapılacağının ifade edilmesi, aynı maddenin 2. fıkrasında ise indirim oranının ½ olarak öngörüldüğünün anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında hırsızlık suçundan belirlenen temel cezalar üzerinden TCK"nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken 1/3 oranından daha fazla oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
5-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının gözetilmesine, 25.09.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.