MAHKEMESİ : İstanbul 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2013
NUMARASI : 2009/293-2013/57

Davacı H.. O.. vekili Avukat S.K. tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 14/02/2005 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Y T. Üniversitesi Vakfı"nın kurucularından olduğunu, mütevelli heyeti üyesi olduğunu, vakfın 23/11/2004 tarihinde yapılan Olağan Genel Kurul Toplantısı sırasında davalının kendisini emniyeti suistimal etmek ve zimmete para geçirmek ile suçladığını ancak bunların gerçek olmadığını, kişilik haklarının saldırıya uğradığını, belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı ise, toplantıda divan başkanı olarak görev yaptığını, davalının toplantı usulüne uymayarak söz almak istediğini, sık sık toplantının akışını bozduğunu, istediği göreve seçilmediğinden bu şekilde davrandığını, davanın aradaki husumetten kaynaklandığını, manevi tazminatın şartlarının oluşmadığını davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davalı hakkında, ceza yargılamasında TCK"nın 129/3 maddesi gereğince hakaretin karşılıklı olması nedeniyle ceza verilmesinden vazgeçildiği gerekçesiyle, davacının manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından davalının davacı hakkında gerceğe aykırı suç isnadında bulunduğu anlaşılmaktadır. Ceza mahkemesi kararında hakaretin karşılıklı yapıldığı gerekçesiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi davacının tazminat istemine engel teşkil etmez. Ancak manevi tazminatın miktarının belirlenmesinde gözönünde bulunduralabilir. Mahkemece uygun bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken istemin tümden reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
.