MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 10.07.2017 tarih ve 2017/4148 Esas, 2017/5854 Karar sayılı kararı ile hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiş ise de, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2018/25454 sayılı itirazıyla, Dairemizin anılan ilamına karşı itirazda bulunulması nedeniyle yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazı yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik CMK.nun 308/3. maddesi gözetilerek itirazın kabulüne, Dairemizin 10.07.2017 tarih ve 2017/4148 Esas, 2017/5854 sayılı kararının kaldırılması ile yeniden yapılan incelemede;
Suça konusu eşya ile ilgili açılmış bir dava bulunmadığı ancak Mahkemenin 27.11.2011 tarih ve 2011/372 nolu değişik iş kararıyla suç konusu eşyanın satışı ve tasfiye edilmesine hükmederek kararın infazı için kolluğa gönderilmesine karar verildiği, fakat dosyada bu kararın akıbetine ilişkin herhangi bir evrak bulunmadığı dosya kapsamından anlaşılmakla bu hususlarda mahallinde her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.07.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.