MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMLANIN ÖNLENMESİ-ECRİMİSİL

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, mahkemece, davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...’in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-

Dava paydaşlar arası elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, 100 parsel no’lu taşınmazın 750/2000 oranında paydaşı olduğunu, taşınmazdan faydalanamadığını belirterek, elatmanın önlenmesine, ihtarnamenin davalıya tebliğ tarihi olan 12/12/2012 tarihinden itibaren dava tarihine kadar aylık 500 TL’den az olmamak üzere, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 800 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, herhangi bir tecavüzünün bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur .
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu, tarla vasıflı 100 no’lu parselde kayıtlı taşınmaza davacı,davalı ve dava dışı birçok kişinin paydaş olduğu sabittir.
Davacı ve davalı taşınmazda fiili kullanma biçiminin oluşmadığını belirtmişlerdir.
Paylı mülkiyette taşınmazdan yararlanamayan paydaş, engel olan öteki paydaş veya paydaşlardan payına vaki elatmanın önlenilmesini her zaman isteyebilir. Hatta elbirliği mülkiyetinde dahi paydaşlardan biri öteki paydaşların olurlarını almadan veya miras şirketine temsilci atanmadan tek başına ortak taşınmazdan yararlanmasına engel olan ortaklar aleyhine elatmanın önlenilmesi davası açabilir. Ancak, o paydaşın, payına karşılık çekişmesiz olarak kullandığı bir kısım yer varsa açacağı elatmanın önlenilmesi davasının dinlenme olanağı yoktur. Bu durumda da payına isabet edenden az ya da fazla yer kullanıyor olması da önemli değildir. Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına ve aynı doğrultudaki bilimsel görüşlere göre, payından az yer kullandığını ileri süren paydaşın sorununu elatmanın önlenilmesi davası ile değil, kesin sonuç getiren taksim veya ortaklığın satış yoluyla giderilmesi davası açmak suretiyle çözümlemesi gerekmektedir.
Öte yandan, yurdumuzda sosyal ekonomik nedenlerle kırsal kesimlerden kentlere aşırı akım, nüfus çoğalması, büyük mesken ve işyeri ihtiyacı nedeniyle hızlı yapılaşma karşısında görevli mercilerin aciz kalmaları veya çeşitli nedenlerle göz yummaları sonucu, izinsiz, ruhsatsız, resmi kayıtlara bağlanmayan büyük yerleşim alanları oluştuğu, bu arada paylı taşınmazların tapuda resmi ifrazları yapılmadan paydaşlar arasında haricen veya fiilen taksim edilip üzerlerine büyük mahalleler hatta beldeler yapıldığı bir gerçektir.
Bilindiği üzere 4721 s. Türk Medeni Kanunu"nun (TMK) 706., Türk Borçlar Kanunu"nun (TBK) 237., Borçlar Kanunu"nun (BK) 213.), Tapu Kanunu"nun 26. maddeleri hilafına tapulu taşınmazlarda harici veya fiili taksim ile payların mülkiyeti ana taşınmazdan ayrılamaz. Ne var ki, taşınmazın kullanma biçimi tüm paydaşlar arasında varılan bir anlaşma ile belirlenmiş yada fiili bir kullanma biçimi oluşmuş, uzun süre paydaşlar bu durumu benimsemişlerse kayıtta paylı, eylemsel olarak (fiilen) bağımsız bu oluşumun tapuda yapılacak resmi taksime veya ortaklığın satış suretiyle giderilmesine yahut o yerde bir imar uygulaması yapılmasına kadar korunması, "ahde vefa" kuralının yanında TMK"nin 2. maddesinde düzenlenen iyi niyet kuralının da bir gereğidir. Aksi halde, pek çok kimse zarar görecek toplum düzeni ve barışı bozulacaktır.
O halde, paydaşlar arasındaki elatmanın önlenilmesi davalarında öncelikle tüm paydaşları bağlayan harici bir taksim sözleşmesi ve özel bir parselasyon planının olup olmadığı veya fiili kullanma biçiminin oluşup oluşmadığı üzerinde özenle durulmalı, varsa çekişmeli yerin kimin kullanımına terk edildiği saptanılmalı, harici veya fiili taksim yoksa uyuşmazlık yukarıda değinildiği gibi, TMK"nin müşterek mülkiyet hükümlerine göre çözümlenmelidir.
Somut olaya gelince, yerel mahkemece hükme yeterli araştırma yapılmamıştır.
Şöyle ki, taşınmazın birçok paydaşının olduğu, fiili kullanma biçiminin oluşmadığı, davacının kullandığı bir bölümün olmadığı saptanmıştır.
Bu durumda paylı mülkiyet hükümleri gözetilerek uyuşmazlığın çözüme ulaştırılması gerektiği açıktır .
Hal böyle olunca, taşınmazın tümü açısından inceleme yapılarak, davalının kullandığı bölüm dışındaki taşınmaz parçasının kim ya da kimler tarafından kullanıldığı, taşınmazda paydaş olmayan kişiler tarafından kullanılan bir bölüm olup olmadığı, davacının kullanabileceği alan bulunup bulunmadığı saptanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, m2 üzerinden gidilerek davalının payına isabet edenden daha fazla yer kullandığı gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.