MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet



Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2016/939 Esas, 2016/465 Karar ve 06.12.2016 tarihli kararında belirtildiği üzere; ayrıca müdafi atanması talebinde bulunmayan ve savunmalarını bizzat yapacaklarını beyan eden sanıkların, gece vakti işlediği iddia olunan, bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK"nın 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesiyle değişik 142/2-h maddesinde temel cezanın alt sınırının beş yıl hapis olarak öngörülmesi ve cezanın belirli bir oranda artırılmasına ilişkin TCK"nın 143. maddesinde düzenlenen nitelikli halin, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafi görevlendirilmesinde esas alınması gereken hapis cezasının hesaplanmasında dikkate alınamayacağı cihetle, yerel mahkemece sanıklara zorunlu müdafi görevlendirmeksizin yargılamaya devam edilip hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki; sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiğinden bahisle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ..."ın atılı suçları işlemediğine yönelik tüm aşamalardaki istikrarlı savunması, üzerinden müştekinin ikametinden alınmış olduğu tespit edilen herhangi bir suç eşyası elde edilememesi, mahkumiyete yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı başkaca bir delil bulunmaması karşısında; sanığın atılı hırsızlık ,konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlardan beraati gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine kararı verilmesi,
2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. TCK"nın 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut uygun,yasal,ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; müşteki ..."in ikametinden 50,00 TL değerinde metal zincir çalan sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin miktar olarak az olması nedeniyle TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de ;
4-Sanık ..."un tekerrüre esas alınan Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/01/2012 tarihinde kesinleşen 06/05/2011 tarih, 2011/232 Esas ve 2011/254 Karar sayılı ilamında daha ağır cezayı içeren hırsızlık suçuna ilişkin 2 yıl 6 ay hapis cezası yerine aynı ilamdaki konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin 15 ay hapis cezası hükmünün tekerrüre esas alınması,
5-Sanık ..."un tekerrüre esas alınan Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/01/2012 tarihinde kesinleşen 06/05/2011 tarih, 2011/232 Esas ve 2011/254 Karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulandığının anlaşılması karşısında, sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun tespitiyle cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
6-Diğer sanık ..."ın suçları işlediğine ilişkin mahkumiyete yeterli delil bulunmaması karşısında; müştekinin ikametine tek başına giren sanık ... hakkında TCK’nın 116/1. maddesi uyarınca hükmolunan cezadan aynı Yasa"nın 119/1-c maddesince artırım yapılarak yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle değişik gerekçeyle tebliğnameye uygun BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanık ..."un kazanılmış haklarının saklı tutulmasına 27.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.