MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespitine, aylığının ödenmesi gereken tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Davacı, 14/04/2011 tarihinde ölen oğlundan dolayı tarafına ölüm aylığı bağlanmasını ve her bir aylığın ödenmesi gereken tarihten itibaren ödeme tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının oğlu ..."nın 14/04/2011 tarihinde iş kazası sonucu vefat ettiği, davacının 02/06/2011 tarihinde ölüm aylığı talep ettiği, davalı Kurumca aile fertlerinin kişi başına düşen gelirinin asgari ücretin net tutarının üzerinde olduğu gerekçesiyle talebin reddedildiği, davacının herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuna tabi çalışmasının ve bağlanmış aylık veya gelirinin olmadığı, adına kayıtlı taşınmaz ve araç olmadığı anlaşılmıştır.
17/04/2008 tarih 5754 Sayılı Yasanın 21. maddesi ile değişik 5510 Sayılı Yasanın 34. maddesinin (d) bendinin “Hak sahibi eş ve çocuklardan artan hisse bulunması halinde her türlü kazanç ve irattan elde etmiş olduğu gelirinin asgari ücretin net tutarından daha az olması ve diğer çocuklarından hak kazanılan gelir ve aylıklar hariç olmak üzere gelir ve/veya aylık bağlanmamış olması şartıyla ana ve babaya toplam %25’i oranında; ana ve babanın 65 yaşın üstünde olması halinde ise artan hisseye bakılmaksızın yukarıdaki şartlarla toplam %25’i oranında aylık bağlanır...” hükmünü içermekte olup, hükümde yer alan “kazanç” ve “gelir” tutarları belirlenirken, anne ve baba yönünden ayrı ayrı değerlendirme yapılmasının gerektiği göz önüne alınmadan kişi başına düşen net gelirin asgari ücretin net tutarı üzerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, 5510 Sayılı Yasanın 34. maddesinin (d) bendinde belirtilen yer alan “kazanç” ve “gelir” tutarları belirlenirken, anne ve baba yönünden ayrı ayrı değerlendirme yapılmasının gerektiği göz önüne alınarak 5510 sayılı Yasanın 32 ve 34. maddeleri gereğince aylık bağlama şartlarının davacı yönünden oluşup oluşmadığını değerlendirmekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
24/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.