MAHKEMESİ : ... 8. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : İŞE İADE

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 2. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... ... ve Çelik Fabrikaları T.A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunu ve iş akdine geçerli bir neden bulunmadan son verildiğini öne sürerek feshin geçersizliğinin tespiti ile davacının işe iadesine karar verilmesini ve işe iadenin mali sonuçlarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
İlk Derece Mahkeme Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, feshin geçerli bir sebebinin bulunmadığı, davalı işverenler arasındaki sözleşmeler de incelendiğinde davalılar arasında 4857 sayılı İş Kanunu 2/6. maddesi uyarınca asıl/alt işveren ilişkisi olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne; davacının iş sözleşmesinin feshinin geçersizliğine ve işe iadesine, davacının kararın kesinleşmesinden itibaren 10 iş günü içinde işe başlamak için davalı işverene başvurması halinde işverence işe başlatılmaması durumunda işçinin kıdemi ve fesih sebebi göz önünde bulundurularak takdiren 5 aylık ücret tutarındaki tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesi gerektiğinin tespitine, davacının süresi içerisinde işverene başvurması halinde mahkeme kararının kesinleşmesine kadar çalıştırılmadığı süre içinde en çok 4 aya kadar doğmuş bulunan ücret ve diğer haklarının kendisine ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
İstinaf :
İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davalılar vekilleri istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 2/6 madde son cümlesi uyarınca asıl işverenin, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden alt işverenle birlikte sorumlu olduğu, bu nedenle ücret, işe iade sonucu işe başlatmama tazminatları gibi tüm işçilik haklarından birlikte sorumluluk esas olduğundan ve Kanunda geçen “birlikte sorumluluk” deyiminden tam teselsülün, dolayısı ile müteselsil sorumluluğun anlaşılması gerektiğinden taraf vekillerinin istinaf sebeplerinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353-(1) b)1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı ... ... ve Çelik Fabrikaları T.A.Ş. vekili temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davalı işverence, feshin geçerli bir nedene dayalı olduğu isatlanamadığından mahkemece feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiş olması dosya içeriğine uygun olup, davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ne var ki, İlk Derece Mahkemesince davacının hangi davalı işveren nezdinde işe iadesine karar verildiği ve işe iadenin mali sonuçlarından kimin sorumlu olduğu belirtilmemiştir.
Feshin geçersizliği ve işe iade davasının alt ve asıl işveren ilişkisinde, her iki işverene birlikte açılması halinde, davacı işçi alt işveren işçisi olup, iş sözleşmesi alt işveren tarafından feshedildiğinden, feshin geçersizliği ve işe iade yükümlülüğü alt işverenindir. Asıl işverenin iş ilişkisinde sözleşmenin taraf sıfat bulunmadığından, asıl işverenin işe iade yönünde bir yükümlülüğünden söz edilemez. Asıl işverenin işe iade kararı sonrası işçinin işe başlamak için başvurması ve alt işverenin işe almamasından kaynaklanan işe başlatmama tazminatı ile dört aya kadar boşta geçen süre ücretinden alt işverenle birlikte sorumluluğu vardır.
Somut uyuşmazlıkta, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemesince davalılar arasında 4857 Sayılı İş kanunu 2/6. maddesi uyarınca asıl/alt işveren ilişkisi olduğu kabul edilmiş olup dosya içeriğine göre ve temyiz edenin sıfatı da dikkate alındığında bu kabulde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmaktadır. Şu halde, feshin geçersizliğine ve davacının alt işverenin işyerine işe iadesine ve işe iadenin mali sonuçlarından davalıların birlikte sorumlu tutulmasına karar verilmesi gerekirken işe iadeden, işe iadenin mali sonuçlarından hangi davalının sorumlu olduğu belirtilmeden hüküm kurulması hatalı bulunmuştur.
Açıklanan nedenler ile Bölge Adliye Mahkemesince davalıların istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş olması da doğru bulunmamıştır.
Belirtilen sebeplerle, Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi"nin 16.01.2017 tarih, 2016/175 esas ve 2017/71 Sayılı kararı ile ... 2. İş Mahkemesi"nin 3.11.2016 tarih, 2016/180 esas ve 2016/574 karar sayılı kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davalı alt işveren tarafından gerçekleştirilen FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının alt işveren davalı Oyak Pazarlama Hizmet ve Turizm A.Ş."nin işyerine İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı alt işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminattan her iki davalı birlikte sorumlu olmak kaydı ile miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için davalı alt işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilin tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5-492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince karar tarihinde alınması gereken 35,40 TL harçtan peşin alınan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 6,70 TL harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye gelir kaydına, davacı tarafından peşin yatırılan 29,20 TL harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
6-Davacı tarafından yapılan toplam 229,60 TL yargılama masrafının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, davalıların yapmış olduğu yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 2.180,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
8-Artan gider avansının ilgilisine iadesine,
9-Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine;
10-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalılara iadesine, 27.06.2018 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.