İstanbul Ceza Kararları - 6136 sayılı Kanun’a muhalefet - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18923 Esas 2020/2582 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18923
Karar No: 2020/2582
Karar Tarihi: 11.02.2020

6136 sayılı Kanun’a muhalefet - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18923 Esas 2020/2582 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahalli mahkeme, sanıkların 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, tehdit ve kasten yaralama suçlarından bir kısmına mahkum, bir kısmına ise beraat etmiştir. Mağdur avukatı tarafından yapılan temyiz başvurusunda, mağdurların davaya katılmama durumları göz önüne alınarak, sanıkların beraat hükümlerine yönelik bölüme müdahale edilmemiştir. Ancak, kasten yaralama suçundan mahkum olan sanık hakkında da temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin haksız tahrik indirimi hükmünün uygulanması aleyhine temyiz bulunmadığı kaydedilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerini iptal ettiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise, 6136 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK'dir.

3. Ceza Dairesi 2019/18923 E. , 2020/2582 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında ..., ... ..., ..., ... ve ...’ın sıfatlarının “mağdur sanık” yerine “müşteki sanık” olarak gösterilmeleri, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hataları olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet ile mağdur ..."a karşı tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik mağdur ... vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Mağdur sanık ... müdafinin süre tutum dilekçesi ile müvekkili hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminde bulunduğu, gerekçeli temyiz dilekçesinde diğer sanık ... hakkındaki beraat hükümlerine ilişkin olduğu anlaşılan temyiz isteminin yasal süresinde olmadığı gibi ..."ın kovuşturma aşamasında şikayetçi olmayarak davaya katılmadığı ve sanık ..."ın üzerine atılı 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçu açısından davaya katılmaya hak ve yetkisinin de bulunmadığı cihetle; mağdur ... vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’a karşı kasten yaralama ile mağdur ...’a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, mağdurlar ... ve ...’dan kaynaklanan haksız tahrik oluşturabilecek herhangi bir söz ya da davranış bulunmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik cezalar verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.