MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vek. Av. ... gelmiş, davacılar tarafından kimse gelmemiş olduğundan, onların yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacılar vekili, taraflar arasındaki ticari ilişkide müvekkilinin 21.12.2011 tarihi itibariyle davalıya 95.246.63 TL borcu bulunduğunu, 81.570,00 TL"lik kısmını verdiği 17.11.2011 vade tarihli bonoyu 10.01.2012"de ödediğini, ancak davalının elinde bulunan açık teminat bonosunu 95.246,63 TL bedelle doldurup, aleyhe icra takibine başladığını, ödeme emrinin tebliğ tarihinde davacının sadece 13.676,66 TL borcu bulunduğunu, yine takipte fahiş olarak %98 oranında faiz talep edilmiş olduğunu belirterek, davalıya 81.560,97 TL asıl alacak ve 5.300,00 TL faiz tutarından borçlu olunmadığının tespitine, %96 olan faiz talebinin iptaline, %40"tan az olmamak üzere tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının 10.01.2012 tarihinde yapmış olduğu 81.570,00 TL ödemeyi kabul ettiklerini, icra dosyası için fiili ödeme tarihi esas alınarak ve B.K"nun 84. maddesi uyarınca hesaplama yapılarak kapak hesabı yaptırılmasını, kapak hesabı neticesi davacı yanca ödenen meblağın asıl alacak kalemine sayılan kısmı kadar davayı kabul ettiklerini, kalan bakiye alacak için ve sözleşmelerde belirlenen faiz oranı ve işlemiş faiz yönünden davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulüne, davacının icra dosyasındaki asıl alacağın 79.693,89 TL"lik bölümü ve işlemiş faizin 6.579,68 TL bölümünden borçlu olmadığının tespitine, reddedilen bölüme takip tarihinden itibaren yıllık %15 ve değişecek oranda avans faizi uygulanmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, taraflar arasındaki ticari ilişki kapsamında boş olarak verilen bononun anlaşmaya aykırı doldurulup aleyhe icra takibine girişilmesi ve takipte akdi faiz olarak talep edilen yıllık %96 oranının fahiş olduğu iddiasına dayalı menfi tespit davasıdır.
İcra takibine ve davaya konu bononun incelenmesinde, bono metninde “teminat” olduğuna dair bir kayıt bulunmadığı gibi bononun teminat olarak verildiğine dair yazılı belge de sunulmamıştır. Bu durumda bononun teminat olarak verildiği ve anlaşmaya aykırı olarak doldurulduğunun ispatı yazılı delil ile olacağından mahkemenin bononun teminat olduğu yolundaki kabulü isabetsizdir. Ayrıca taraflar arasında imzalandığı ihtilafsız olan satış sözleşmesinin (7/2.) maddesinin ikinci paragrafı, cari hesap sözleşmesinin (B) maddesi kapsamı ile talep olunabilecek faiz oranının aylık %8 olarak kararlaştırıldığı, yine....5. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2012/23 E., 2013/185 sayılı Kararı ile de faiz oranının yıllık %96 olduğu hükme bağlandığından, talep olunabilecek yıllık faiz oranının %96 olduğunun gözden kaçırılarak yazılı şekilde hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 26.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.