MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, çift maaş alma hakkının olduğunun ve babasından da aylık almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

Davacı, 1479 sayılı Yasa kapsamında aldığı yaşlılık aylığının yanısıra ayrıca yine 1479 sayılı Yasa kapsamında olup ölen babasından dolayı da ölüm aylığı alabileceğinin tespitini istemiştir.
Mahkemece , davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 7.11.1996 tarihinde eşinden boşandığı ve 1.11.2003 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığı almaya başladığı, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olan babasının 17.10.1988 tarihinde vefat ettiği, davacının ölen babasından ölüm aylığı bağlanması için 19.7.2012 tarihinde aylık talebinde bulunduğu ancak Kurumca davacının kendisinin bağ-kur kapsamında yaşlılık aylığı aldığı gerekçesi ile talebini reddettiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık; 1479 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığı alan ve eşinden boşanmış olan davacıya, ölen babasından dolayı ayrıca ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 sayılı Yasanın 46/2.maddesinde “ Sigortalının kız çocuklarına bağlanan aylıklar, bu Kanun ile diğer sosyal güvenlik kanunları kapsamında çalışmaya başladıkları veya evlendikleri tarihi takip eden aylık ödeme tarihinden itibaren kesilir. Aylığın kesilmesine yol açan nedenlerin ortadan kalkması halinde, bu Kanunun 45 inci maddesinin ikinci fıkrasının ( c ) bendi hükmü saklı kalmak şartıyla, bu tarihi takip eden aylık ödeme tarihinden başlanarak yeniden aylık bağlanır. Ancak evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanan kız çocuklarına bu aylıklardan fazla olanı ödenir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda; 1479 sayılı Yasanın 46/2.maddesi göz ardı edilerek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26/02/2015 tarihinde karar verildi.