MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/10/2015 tarih ve 2015/75-2015/485 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan ticari kredi çektiğini, bu kredi nedeniyle kendisinden alınan kesintilerin iadesini talep ettiğini, bankanın müvekkilinin talebini reddettiğini, müvekkilinin davalı banka ile yapmış olduğu sözleşmenin matbu bir evrak olduğunu ve dosya masrafı, kredi kullandırım ücreti, ipotek tesis ücreti, komisyon isimleri altında haksız kesintiler yapıldığını, genel işlem koşullarına aykırı olduğunu, haksız şart sayıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 500,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili bankanın tahsil ettiği kredi masraf ve komisyonlarının bankacılık faaliyetinin sürdürülebilmesi için yasal ve zorunlu olduğunu, dava konusu kredi komisyon ve masraflarının tahsilinin hukuka uygun olduğunu, bankaların gördükleri hizmetin uygun bir karşılığını istemelerinin haksız şart teşkil etmeyeceğini, 818 sayılı Borçlar Kanununda genel işlem koşullarının haksız şart sayılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının aldığı ticari kredi nedeniyle masraf ve komisyon adı altında kendisinden toplam 2.600,00 TL tahsil edildiğini, dava konusu işlemin ticari kredi olduğu, davacının makul oranda kredi masraflarının alınabileceğini bilmesi gerektiği, bankacılık uygulamaları ve emsal işlerde yapılan kesintilere ilişkin teamüller gereğince bankaların ticari krediden dolayı uygulamalarının % 0,5 ila % 2 arasında değiştiği, kredi miktarı olan 40.000,00 TL üzerinden %1 gibi bir oranda 400,00 TL miktarında bir kesintinin makul olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile toplam 2.200,00 TL alacağın 500,00 TL"sinin dava tarihinden, 1.700,00 TL"sinin ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı bankadan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 27,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.