MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Oğlunu öldürme

1) Maktül ile babası olan sanık arasında hayvanların otlatılması meselesinden çıkan tartışmada, sanığın iddiasına göre maktülün sanığa tornavida fırlatması ancak sanığa değmemesi ve maktülün sanığı evden kovmak istemesinden ibaret haksız tahrik oluşturan eylem nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 18 yıldan 24 yıla kadar hapis cezası öngören 29. maddesi uyarınca asgari miktarda indirim yapılması yerine yazılı şekilde en üst seviyede indirim yapılarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Oluş, kabul ve dosya kapsamından, sanığın dosyaya yansıyan ve ceza ehliyetini etkileyen bir durumun söz konusu olmadığı, buna rağmen mahkemece Adli Tıp Şube Müdürlüğünden alınan rapor ile sanıkta ceza ehliyetini etkileyecek mental ve/veya ruhsal patolojiye rastlanılmadığının, ceza ehliyetinin tam olduğunun bildirildiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...."in oğlu olan maktül ....’yü kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı
gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede delillerin takdirinde hata yapıldığına, eksik incelemeye, vasfa, sanığın ceza ehliyetinin araştırılması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi" kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,
Hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, sanığın soruşturma aşamasında ödenen 188-TL ve kovuşturma aşamasında ödenen 561-TL zorunlu müdafii ücretlerinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak “3.414,17-TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “2.665,17-TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN re"sen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına (ONANMASINA), ceza miktarı ve tutuklulukta kalınan süre nazara alınarak sanık ve müdafiinin tahliye taleplerinin REDDİNE, 03/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
03/06/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı...."in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ...... müdafiii Avukat ...."in yokluğunda 04/06/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.