MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 2005 - 2009 yılları arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde 2005-2009 yıllara arasında Ramazan Bayramı ve Kurban Bayramı öncesi ve sonrası ile sömestr öncesinde her yıl en az 6 ay çalıştığının ve 2009 yılında da 5 ay kesintisiz davalının Irak"taki mağazasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bilirkişi raporu dikkate alınmak sureti ile davanın kısmen kabulü ile Kuruma bildirilmeyen toplam 601 gün hizmetinin bulunduğunun tespitine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; davalı tarafından davacı adına bildirilen işe giriş bildirgesi ve Kuruma bildirilen hizmetlerinin bulunmadığı, davalı işyeri adına kayıtlı birden fazla işyerinin bulunduğu, dinlenen tanıkların davalıya ait farklı işyerlerinden bildirim yapıldığı ve tanık beyanlarına göre davacının okul açılış tarihi ve Kurban- Ramazan bayramı öncesinde tam ay çalıştığı, diğer vakitlerde yani bayram sonralarında haftada 4 gün yani ayda 16 gün çalıştığı sabit olup, tanık beyanlarına dayalı bilirkişi raporunun da hükme esas alındığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri Yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalılar, çalıştıklarını hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse, bunların mahkeme kararında belirtilen aylık kazanç toplamları ile prim ödeme gün sayıları nazara alınır." hükmünü içermektedir. Madde hükmünden yazılı hak düşürücü sürenin, yönetmelikte belirtilen belgeleri işveren tarafından Kuruma verilmeyen
sigortalıları kapsamakta olduğu, işe giriş bildirgesi verilmiş sigortalılar yönünden hak düşürücü sürenin işlemeyeceği anlaşılmaktadır. Yargıtay HGK"nun 03.03.2004 tarih 2004/21-139 Esas-117 Karar ve 05.02.2003 tarih 2003/10-7 Esas-53 Karar sayılı ilamları da bu yönlere işaret etmektedir.
İşverenin, sigortalılara ilişkin hangi belgeleri Kuruma vermesi gerektiği Kanunun 79/1. maddesinde açıkça ifade edildiği üzere yönetmeliğe bırakılmıştır. Atıf yapılan Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinde, işverence Kuruma verilecek belgeler; işe giriş bildirgesi, aylık sigorta primleri bildirgesi, dönem bordrosu ve diğerleri şeklinde sıralanmıştır. Bu belgelerden birisinin dahi Kuruma verilmiş olması veya Kurumca fiilen ya da kayden sigortalı çalışma olgusunun tespiti halinde hak düşürücü süreden söz edilemeyecektir.
Kesintili çalışmanın varlığı halinde ise, kesintinin öncesi ve sonrasında oluşacak her çalışma devresi için dava koşullarının varlığı yukarıda belirtilen olgular dikkate alınarak belirlenecektir.
Ancak, davacı çalışmasının kesintisiz olarak devam ettiğini iddia ettiğinden çalışmanın kesintisiz olduğu kanıtlanırsa, hak düşürücü sürenin geçtiğinden söz edilemeyeceğinden işin esasına girip tüm delilleri değerlendirerek bir sonuca ulaşmak gerekmektedir.
Somut olayda, davacını çalışmaları kesintili çalışma olup, her çalışma devresi için hak düşürücü sürenin değerlendirilmesi gerekecektir. Davacı davasını 29.9.2011 tarihinde açmıştır. O halde davacının 2005 yılında geçen çalışmaları bakımından hak düşürücü süre geçmiştir. Mahkemece 2005 yılına ait çalışmalarını da kabul edecek şekilde hükümde yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendi tamamen silinerek yerine " Davanın kısmen kabulü ile, davacının 1.1.2006-13.1.2009 yılları arasında 504 gün eksik hizmetlerinin bulunduğunun tespitine, bilirkişi raporunun kararın eki sayılmasına" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına" ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden ...."ne yükletilmesine, 26/02/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.