MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, borçlanma talebini reddeden kurum işleminin iptaliyle borçlanmaya esas tüm sürelerinden dilediği kadarını borçlanmaya hakkı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının borçlanma talebini reddeden Kurum işleminin iptali ile ,davacının Türk vatandaşlığını kaybetmeden önce borçlanmaya esas tüm sürelerinden dilediği kadarını borçlanmaya hakkı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, 03.06.2014 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile "davacının Türk vatandaşı iken yurt dışında geçen borçlanmaya esas sürelerinin 3201 sayılı kanun kapsamında ,borçlanma talep tarihinde Türk vatandaşı olma şartı aranmaksızın, borçlanma hakkı bulunduğunun tespitine ,aksine yapılan kurum işleminin iptaline" karar verilmiş ise de gerekçeli kararın hüküm bölümünde , karar bu şekilde açıklandığı halde, kararın gerekçe bölümünde davacının 01.04.1995-09.11.2005 tarihleri arasında boşta geçen sürelerle ev hanımlığı sürelerinden dilediği kadarını borçlanma hakkı olduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Yasanın aradığı anlamda oluşturulacak kararların hüküm fıkralarının açık, anlaşılır, çelişkisiz, uygulanabilir olmasının gerekliliği kadar; kararın gerekçesinin de, sonucu ile tam bir uyum içinde, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyacak; kısaca, maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterecek nitelikte olması gerekir.
Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması zorunludur.

Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Somut olayda , gerekçe bölümünde davacının 01.04.1995-09.11.2005 tarihleri arasında boşta geçen sürelerle ev hanımlığı sürelerinden dilediği kadarını borçlanma hakkı olduğu belirtilmiştir. Bu durumun kararın infazında şüphe ve tereddüt uyandırması mümkündür. Öte yandan konuyla ilgili 10.04.1992 günü ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 02/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.