MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 2770 parsel sayılı taşınmazda müvekkilinin 2 nolu davalının 1 nolu meskenin sahibi olduğunu, müvekkilinin ana yola çıkabilmesi için 1 ve 2 nolu dublekslerin önünden geçen ve ortak alan olan bahçedeki iki adet kapıdan geçmesi gerektiğini, ancak davalının bu kapıları kilitlediğini ve müvekkilinin ana yola çıkmasına engel olduğunu, davalının hem Kat Mülkiyeti Kanununa hem de müvekkiline verdiği taahhütnameye aykırı davrandığını beyanla 2770 parsel sayılı taşınmazda bulunan iki adet bahçe kapısının kilitlenmesi sureti ile müvekkilinin yola çıkmasını ve bu yeri kullanmasına engel olunması şeklinde gerçekleşen müdahalenin men"ine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davacının davasının kısmen kabulü ile dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... mahallesi 2770 parsel sayılı taşınmazın bahçesinin ortasında yer alan duvar üzerindeki kapının davalı tarafından kilitlenmesi suretiyle yapılan müdahalesinin men"ine, dava konusu taşınmazın etrafını çevreleyen duvar üzerinde bulunan kapının ise, kilitlenmemiş olduğu, yapılan keşif ile sabit olduğundan, bu kapının kilitlenmesinin men"i yönündeki talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık müdahalenin men"i istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgerin inceelenmesinden 27/08/2001 tarihli muvafakatname ile taarflar arasında anayola geçişe müsaade edileceğine dair bir anlaşma ve vazgeçmeye ilişkin belge bulunduğu anlaşılmıştır.
Mahkemece müdahaleye ilişkin talebin taraflarca verilen muvafakatlar değerlendirilerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, müdahalenin sadece keşif tarihi itibariyle kapının kilitli olup olmaması şeklinde dar yorumlanarak ve müdahalenin kapsamı değerlendirilmeden davanın kısmen kabulü yönünde karar verilmesi doğru görülmeyip bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de; KMK"nın 33. maddesi gereğince karar gereğini yerine getirmek üzere süre verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/10/2017 günü oy birliği ile karar verildi.