MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan ... vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, 13.04.2005 tarihindeki iş kazasında yaralanarak %32,30 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kalan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece; davacının davalı ... hakkındaki davasının reddine. 95.144,39 TL maddi tazminat ile 48.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 13.04.2005 tarihinden yasal faiz ile birlikte davalı şirketten alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; 29.04.2008 havale tarihli kusur raporunda kazalı ..."in % 40 oranında, davalı ..."ın %30 oranında, davalı ... nin ise % 30 oranında kusurlu olduğu belirtilirken aynı olaya dair değerlendirmenin yapıldığı 20.06.2008 tarihli kusur raporda ise davalı ... nin % 60 oranında kazalı ..."in ise % 40 oranında kusurlu oldukları belirtiği, yine davacının kaza anında işletmelerde meslek eğitimi gören öğrenci statüsünde olduğu anlaşılmaktadır.
İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, iş yerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanununun 77.maddesinin açık buyruğudur. Bunun yanında İş kazası iddiasına dayanan tazminat davalarında hüküm altına alınacak tazminat miktarlarına etkisi bakımından tarafların kusurunun aidiyeti ve oranının hiç kuşkuya yer açmayacak biçimde ortaya konulması gerekir.
Bunun yanında iş kazasından kaynaklanan tazminat davalarında esas olan kazalının yaşına tecrübesine ve yaptığı işin niteliğine göre gerçek ücretinin tespiti ile maddi zararının belirlenmesidir. Fakat kazalının aday çırak, çırak ve işletmelerde meslek eğitimi gören öğrenci olması halinde 3308 sayılı yasanın 25. maddesinin ücretin tespitinde gözetilmesi gerekli olup anılan madde de “Aday çırak, çırak ve işletmelerde meslek eğitimi gören
-öğrencilere ödenecek ücret ve bu ücretlerdeki artışlar; aday çırak veya çırağın velisi veya vasisi veya kişi reşit ise kendisi; öğrenciler için okul müdürlüğü ile işyeri sahibi arasında Bakanlıkça belirlenen esaslara göre düzenlenecek sözleşme ile tespit edilir. (Değişik cümle: 13/02/2011-6111S.K 64. md.) Ancak, işletmelerde meslek eğitimi gören örgün eğitim öğrencilerine, asgari ücretin net tutarının yirmi ve üzerinde personel çalıştıran işyerlerinde yüzde 30"undan, yirmiden az personel çalıştıran işyerlerinde yüzde 15"inden, aday çırak ve çırağa yaşına uygun asgari ücretin yüzde 30"undan aşağı ücret ödenemez. Aday çırak, çırak ve öğrencilere ödenecek ücretler her türlü vergiden müstesnadır.” hükmü mevcuttur.
Bu açıklamalar sonrasında somut olayda; Mahkemece hükme esas alınan 20.06.2008 tarihli kusur raporu ile aynı olaya dair düzenlenen diğer bir rapor olan 29.04.2008 havale tarihli kusur raporu arasındaki çelişki giderilmeden karar verilmesi hatalı olduğu gibi yine kaza anında meslek eğitimi gören öğrenci olduğu anlaşılan davacının maddi zararının hesaplanmasında 3308 sayılı yasanın 25.maddesinde belirtilen ücrete dair düzenlemenin dikkate alınmaması da doğru olmamıştır.
Mahkemece yukarıda belirtilen bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş; öncelikle kusur raporları arasındaki çelişkinin giderilmesi noktasında yine iş güvenlik uzmanlarından oluşan bilirkişi heyetine dosyanın tevdi ile yeni bir kusur raporu almak, akabinde buradan çıkacak neticeye göre kazalının maddi zararının 3308 sayılı yasanın 25. maddesinin ücrete dair düzenlemeleri de gözeterek yeniden hesaplatarak dosyadaki tüm delilleri bir arada gözetip yeni bir karar vermekten ibarettir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı ve davalılardan .."ne iadesine
02.03.2015 günü oy birliği ile karar verildi.