Taraflar arasındaki “tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 6.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 11.11.2008 gün ve 2008/1355 E- 2509 K. sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 20.04.2009 gün ve 2009/2879-7064 sayılı ilamı ile;
(...Dava, davacı tarafından davalıya karşı  açılan  alacak davasında  davalının mahkemeye sunduğu dilekçede yazılı sözcüklerin  kişilik hakkına saldırı  oluşturması nedeniyle  manevi tazminat  istemine ilişkindir.
Davacının avukat olduğu, davalının ise hukuk  profesörü olduğu, davalının  mahkemeye  sunduğu dava konusu dilekçede; "Davacı, dava ehliyeti  konusunda  şahsımı kuşkuya  sevketmiştir.  Davacının psikolojik durum  itibarı ile  dava ve taraf ehliyetine  sahip olup olmadığı açıklığa kavuşturulmalıdır" sözcüklerinin de  yazılı bulunduğu  anlaşılmaktadır.
Tarafların çok önceden  tanışıyor olmaları, aralarında  hukuki uyuşmazlıklar  bulunması ve dosya  içeriği incelenip  değerlendirildiğinde; davalının yazdığı  bu sözcüklerin  o davada iddia  ve savunma  sınırlarını  aştığı, davacının akıl sağlığının  incelenmesinin  istenmesinin  kişilik hakkına saldırı  oluşturduğu  sonuç ve kanatine  varılmıştır.  Bu nedenle takdir  olunacak  uygun miktarda  manevi tazminatla  davalının sorumluluğuna  karar verilmesi gerekirken mahkemece davanın reddedilmesi  bozma nedenidir.        
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir...)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
 Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma
 kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 15.12.2010 gününde, oybirliği ile karar verildi.