4857 sayılı İş Kanunu’na muhalefet eyleminden ... hakkında, aynı Kanun"un 32, 47 ve 102/a. maddeleri gereğince 133.500,00 Türk lirası idari para cezası uygulanmasına dair Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Antalya Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 12/10/2012 tarihli ve 405469 sayılı İdarî yaptırım kararına karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin Antalya 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/10/2013 tarihli ve 2013/302 değişik iş sayılı kararına yönelik başvurucu tarafından yapılan itirazın reddine dair Asliye Ceza Mahkemesinin 03/11/2013 tarihli ve 2013/397 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 21.03.2014 gün ve 21013 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.04.2014 gün ve KYB. 2014-113741 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 102/a. maddesindeki "Bu Kanun’un 32 nci maddesinde belirtilen ücret ile işçinin bu Kanundan veya toplu iş sözleşmesinden veya iş sözleşmesinden doğan ücret ödemelerini süresi içinde kasten ödemeyen veya eksik ödeyen, 39 uncu maddesinde belirtilen komisyonun belirlediği asgari ücreti işçiye ödemeyen veya noksan ödeyen, ücret, prim, ikramiye ve bu nitelikteki her çeşit istihkakını zorunlu tutulduğu halde özel olarak açılan banka hesabına ödemeyen işveren, işveren vekili ve üçüncü kişiyi bu durumda olan her işçi ve her ay için yüzyirmibeş Türk Lirası idari para cezası verilir." şeklindeki düzenlemesi karşısında, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 47. maddesindeki genel tatil ücretinden doğan alacak iddiası olduğu; ayrıca İdarî para cezasına dayanak 18/12/2012 tarihli ve S.S.-85 A.G.-77 sayılı raporda, işyerinde genel tatil günlerinde çalışılmasına karşın günlük ücretin bir kat fazlasıyla ödenmediği ve ancak onun yerine başka bir izin günü verildiği de belirtildiği hâlde usul ve yasaya uygun olmayan idari yaptırım kararına karşı başvurunun kabulü gerekirken yazılı şekilde başvurunun ve itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
İtirazın reddine ilişkin Asliye Ceza Mahkemesinin 03.11.2013 tarih ve 2013/397 Değişik İş sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın yerinde görülmeyen kanun yararına bozma istemini içerir ihbarnamesinin REDDİNE, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.