MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin
ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı şirkette 15/05/2000 tarihinden itibaren çalışmakta iken 30/04/2010 tarihinde haksız olarak işten çıkarıldığını, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, ücret ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 14/05/2010 - 07/06/2010 tarihleri arasında yıllık izinini kullandığını, ancak izninin sona ermesinden sonra 3 gün geçmesine rağmen işyerine dönmediğini, şirkete herhangi bildirimde de bulunmadığını, bunun üzerine işyerine dönmesi konusunda ihtar çekildiğini, bu ihtara rağmen davacının ihtara cevap vermeyip işe dönmediğini, bir süre beklendiğini, herhangi bildirimde bulunmaması üzerine iş akdinin 21/06/2010 tarihinde devamsızlığa dayalı olarak haklı nedenle feshedildiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını, asgari ücret ve yol masrafı verildiğini, alacaklarının zamanaşımına uğradığını, diğer taleplerinin de haksız olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile fazla çalışma ve ücret alacağının tahsiline, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti taleplerinin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden bulunmadan 30/04/2010 tarihinde sona erdirildiğini iddia etmiş, davalı işveren ise, davacının yıllık izinden dönmeyip işbaşı yapmadığını, iş akdinin devamsızlık nedeniyle haklı nedenle sona erdirildiğini savunmuştur.
Davacı tanıkları fesih nedenini bilmediklerini beyan etmişler, davalı tanığı.... davacının izne çıkarıldığını ancak izin dönüşü gelip çalışmadığını beyan etmiş, diğer davalı tanığı ...iş olmadığı için patronun davacı ile konuştuğunu ve bir süre davacıya izin verdiğini, davacının bu şekilde izne çıkarıldığını, ancak izin dönüşü gelip başlamadığını bildirmiştir.
Hizmet cetveline göre davacının çıkışı iddiayı doğrular şekilde 30/04/2010 tarihinde verilmiş olup, mahkeme gerekçesinde de davacının 30/04/2010 tarihinde işten çıkarıldığı iddiasının doğru olduğu belirtilmiştir. Bu durumda davacının sonradan 11/05/2010 tarihinde tekrar girişinin yapılması sonuca etkili değildir. Kaldı ki ispat yükü üzerinde bulunan işveren dosyaya devamsızlık tutanağı da ibraz etmemiştir. Dosyadaki delil durumuna göre davalı işveren feshinin haksız olduğu anlaşıldığından davacının kıdem ve ihbar tazminatları taleplerinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 26/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.