MAHKEMESİ : KAYSERİ 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/04/2014
NUMARASI : 2013/264-2014/93

Yanlar arasında görülen tapu iptali ve tescil-tenkis davası sonunda, yerel mahkemenin yetkisizliğine ilişkin olarak verilen karar davacılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil olmazsa tenkis isteğine ilişkindir.
Davacılar, ortak mirasbırakan F.. E.." in kayden paydaş olduğu Kayseri’de bulunan 878 ada 5 parsel ve 638 ada 30 parsel sayılı taşınmazları ile İstanbul’da bulunan 165 ada 14 parseldeki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 ve 16 nolu bağımsız bölümleri davalılardan M.. E.."e; yine İstanbul’da bulunan 400 ada 53 parsel sayılı taşınmazda kayıtlı 17 nolu bağımsız bölümü davalılardan Y.. E.." e satış suretiyle devrettiğini, yapılan işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek dava konusu taşınmazların tapularının iptali ile davacıların miras payı oranında adlarına tesciline, olmadığı takdirde tenkis davası olarak kabul edilerek tüm tasarrufların tenkisine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, Kayseri’de bulunan taşınmazlar yönünden açılan davanın tefrikine, İstanbul’da bulunan taşınmazlar yönünden 6100 sayılı HMK"nın 12. maddesi uyarınca mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nın 12. maddesinin birinci fıkrası gereğince taşınmazın aynı ile ilgili davaların taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinde çözüme kavuşturulması gerekeceği; öte yandan, çekişmenin birden fazla taşınmazla ilgili olması halinde aynı yasanın 12/3.maddesi hükmü uyarınca taşınmazlardan herhangi birinin bulunduğu yer mahkemesinin yetkili olacağı tartışmasızdır. Hemen belirtilmelidir ki, anılan yetki kuralı kesin ve kamu düzeniyle ilgili olup, davanın her aşamasında mahkemece re’sen (kendiliğinden) gözetilmesi gerekir.
Somut olaya gelince; dosya arasında yer alan tapu kaydına göre çekişme konusu taşınmazlardan 878 ada 5 parsel ve 638 ada 30 parsel sayılı taşınmazların Kayseri’de 165 ada 14 parsel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 nolu bağımsız bölümler ve 400 ada 53 parsel sayılı taşınmaz 17 nolu bağımsız bölümün İstanbul"da bulunduğu anlaşılmaktadır.
Öyle ise, davanın taşınmazların aynına ilişkin olduğu ve HMK m 12/3 uyarınca birden fazla taşınmazlara ilişkin davada bu taşınmazlardan birinin bulunduğu yer mahkemesinde açıldığı, farklı bir ifadeyle davanın Kayseri"de yetkili mahkemesinde ikame edildiği tartışmasızdır. O halde, aksi düşünceyle yazılı olduğu üzere yetkisizlik kararı verilmiş olması doğru değildir.
Diğer taraftan, mirasbırakanın iradesinin duraksamaya yer bırakmayacak şekilde açıklığa kavuşturulması ve usul ekonomisi bakımından yukarıda değinilen iddia ile açılan davalarda zorunlu olmayan hallerde tüm taşınmazlar yönünden davanın birlikte görülmesi ve delillerin birlikte değerlendirilmesi gerekeceği gözetilmeksizin tefrik kararı verilmiş olması da doğru değildir.
Hal böyle olunca, HMK"nın 12/son maddesi gözetilerek tüm taşınmazlar bakımından işin esasına girilmesi ve sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile Kayseri"de bulunan taşınmazlar bakımından tefrik ve İstanbul’da bulunan taşınmazlar bakımından yetkisizlik kararı verilmesi isabetsizdir.
Davacıların temyiz itirazı açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.