MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın aşamalardaki savunmalarında suçlamayı kabul etmemesi ve görevli polis memurlarının mahkeme huzurunda alınan beyanlarında, sanığın direnme suçunu oluşturacak cebir veya tehdit eyleminden bahsetmemeleri karşısında, tutanak mümzisi ... usulünce dinlenilmeden ve sanığın ne şekilde görevlilere karşı cebir veya tehditte bulunduğu CMK’nın 230/1-b maddesi gereğince, sanığın fiili ile deliller arasında bağlantı kurularak açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’nün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03.04.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.