MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 8. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2011/400-2013/106

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, at yarışları hakkındaki 6132 sayılı Kanunun 2. ve 3-d maddeleri gereğince bakanlığın onayı ile 2001-2002 yıllarında mahalli yarış ödeneğinden davalı belediyeye 13.000 TL ödendiğini, ancak yapılan teftiş sonucu at yarışlarının yapılmadığının tespit edildiğini, ihtara rağmen ödenen paranın iade edilmediğini, ödenen paranın tahsili için icra takibi yapıldığını davalıların itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek, haksız itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; davacı kurum tarafından iadesi talep edilen paranın, U.. B..na rahvan at yarışının gerçekleştirilmesi amacıyla verildiği, sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre davacı kurumun parayı iktisap eden kimseden paranın iadesini isteme hakkı bulunduğu, davacı kurum zararına mal iktisap edenin İ.. K.. olmadığı, bu nedenle davalı İ.. K.."ın ödenen bedelin iadesinden sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle davalı İ.. K.. aleyhine açılan davanın husumetten reddine, U.. B.. yönünden ise at yarışı düzenlenmesi nedeniyle ödenen paranın amacına uygun kullanılmadığı bu nedenle davalı belediyenin bedelin iadesi ile sorumlu olduğu gerekçesiyle davalı U.. B.. aleyhine açılan davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Dava; sebepsiz zenginleşmeye dayanan alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Dava konusu uyuşmazlıkta; sebepsiz zenginleşme nedeniyle iade borcunun para ile ifa edileceği durumlarda faizin hangi tarihte işlemeye başlayacağı sorunu önem arzetmektedir.
Zenginleşen ister iyiniyetli, ister kötüniyetli olsun, kendisinden iade talep edilmeden önce temerrüde düşmüş sayılması olanaklı değildir. Sebepsiz zenginleşmede gecikme faizi yürümesi için borçlunun yani haksız mal edinenin ya bir ihtar ile ya da aleyhine bir dava açılmak suretiyle temerrüde düşürülmesi gerekir. Diğer bir deyişle; iade borcu para borcu şeklindeyse iade talebinde bulunulmasından itibaren temerrüt faizi işleyecektir. BK"nun 101.maddesi (TBK md.117) gereğince "muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur" denilmektedir.
O halde mahkemece; davalının icra takibinden önce davacı tarafından bir ihtarname ile temerrüde düşürülüp düşürülmediği araştırılarak, temerrüde düşürülmüş ise temerrüt tarihinden, aksi halde takip tarihi ile temerrüde düştüğü kabul edilerek, takip tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
Bundan ayrı olarak, davada vekil ile temsil edilen davalı İ.. K.. hakkında açılan davanın husumetten reddine karar verilmiş olmasına rağmen, davalı İ.. K.. lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.