MAHKEMESİ : GAZİANTEP 7. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/04/2013
NUMARASI : 2012/676-2013/270

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, aboneliği dava dışı kişi adına kayıtlı olan ve maliki olduğu kahvehanede kaçak elektrik kullandığı belirtilerek davalı tarafından hakkında kaçak elektrik tutanağı düzenlenip, 5.717,67 TL kaçak elektrik bedeli tahakkuk ettirdiğini, tutanağa konu yerde dava dışı kiracısının faaliyette bulunduğunu, kaçak elektrik kullanmadığını öne sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Bina maliklerinin kaçak elektrik bedelinden sorumlu olacaklarına ilişkin yasal bir düzenleme bulunmadığından, kural olarak kaçak elektrik bedelinden ancak kaçak kullanım yapan gerçek ve tüzel kişiler sorumludur.
Somut olaya gelince; davalı görevlileri tarafından düzenlenen tutanakta, dava dışı kişi adına kayıtlı abonelikte kaçak elektrik kullandığının tespit edildiği belirtilmiştir. Yargılama sırasında dava konusu tutanağın düzenlendiği yerde kimin ve hangi tarihten itibaren faaliyette bulunduğu ilgili kurumlardan araştırılmamıştır.
Hal böyle olunca, mahkemece tutanak düzenlenen tarihte ve tutanakta belirlenen adreste davacının faaliyette bulunup bulunmadığı, faaliyette bulunmuş ise faaliyetin hangi tarihten itibaren başladığı ilgili Ticaret Odası Başkanlığı, Ticaret Sicil Müdürlüğü, Vergi Dairesi Müdürlüğü,Belediye Başkanlığı ve diğer kurumlardan sorularak saptandıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan