MAHKEMESİ : ÇANAKKALE AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2012/92-2013/337

Taraflar arasında görülen nafakanın kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı asıl davada, davalı lehine aylık 600 TL yardım nafakasına hükmedildiğini, nafaka kararının tesis edildiği sırada üzerine kayıtlı olan dershaneleri kapatmak zorunda kaldığını öne sürerek, davalı lehine hükmedilen yardım nafakasının kaldırılmasına veya hakkaniyet ölçüsünde indirilmesine karar verilmesini; birleşen davada ise, asıl davadaki sebeplerle davalı lehine hükmedilen 400 TL iştirak nafakasının 200 TL"ye indirilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl davada davalı, 18 Mart Üniversitesi Turizm Otelcilik Konaklama İşletmeciliği Bölümü ikinci sınıf öğrencisi olduğunu, öğrencilik hayatının devamı için başka bir işte çalışma imkanının bulunmadığını, nafakanın kesilmesi durumunda öğrenim hayatının zorlaşacağını savunmuştur.
Birleşen davada davalı, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulü ile aylık 600 TL yardım nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 200 TL"ye indirilmesine; birleşen davanın kabulü ile aylık 400 TL iştirak nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 200 TL"ye indirilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar ayrı ayrı temyiz etmiştir.
TMK."nun 328/1.maddesinde; "çocuk ergin olduğu halde eğitime devam ediyorsa, ana ve babasının durum ve koşullarına göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler".
Hukuk Genel Kurulunun 07.06.1998 tarih, 1998/656 E. - 688 K.sayılı ilamında da; "...yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği..." vurgulanmıştır.
Yardım nafakası, aile bireylerini yoksulluk ve düşkünlükten kurtarmaya ilişkin bir nevi sosyal yardımlaşma olup, ahlak kuralları ile geleneklerin zorunlu kıldığı bir ödevdir. Yardım nafakası isteyenin kusuru ile yardıma muhtaç duruma düşmüş olması, yükümlüyü borcundan kurtarmamaktadır. Aile bağlarının herhangi bir nedenle zayıflamış olması da yükümlülüğü ortadan kaldıran bir neden olarak düzenlenmemiştir. Bu nedenlerle kanun koyucu, yardım nafakasını kişinin ve toplumun vicdanına bırakmamış, kanuni bir ödev olarak düzenlemiştir.
Okumakta olan kişi kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise ana babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir. Belirlenen nafakanın; davalının geçinmesi için gerekli, nafaka yükümlüsünün geliriyle orantılı olacak şekilde TMK."nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek takdir edilmesi gerekir.
Öte yandan, MK"nun 328/1. maddesi gereğince ana ve babanın bakım borcu çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşi çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır. (TMK.182/2)
Türk Medeni Kanununun 176/4 hükmü gereğince; tarafların mali durumlarının değişmesi ve hakkaniyetin gerektirdiği hallerde irat şeklinde hükmedilen nafakanın azaltılmasına karar verilebilir. Aynı yasanın 331. maddesi uyarınca durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler. Bu bağlamda; iradın azaltılması için ya tarafların mali durumunun değişmesi ya da hakkaniyetin bunu gerektirmesi gerekir.
Somut olayda dosyaya yansıyan bilgi ve belgelerden; davacının davalıların babaları olduğu, asıl davada davalı Ezgi lehine Çanakkale 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2009/364-231 E-K sayılı kararı ile aylık 600 TL yardım nafakasına hükmedildiği, davalı Ezgi"nin halen 18 Mart Üniversitesi Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Konaklama İşletmeciliğinde öğrenci olduğu, birleşen davada davalı olan diğer müşterek çocuğun ise 1998 doğumlu ve lise 1.sınıfta okuduğu, çocukların halen birlikte ikamet ettikleri annelerinin de öğretmen olup, ekonomik durumunun iyi olmadığı, muhtelif bankalara kredi borçlarının bulunduğu anlaşılmaktadır.
Asıl ve birleşen davalardaki müşterek çocuklar öğrenci olup, eğitime devam eden müşterek çocukların ihtiyaçlarının artış gösterdiği açıktır.
Mahkemece, yukarıda açıklanan esaslar çerçevesinde olay değerlendirilip, tarafların sosyal durumları, nafakanın niteliği dikkate alındığında, nafaka mikarlarından yapılan indirim miktarları fazla olup TMK."nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.