MAHKEMESİ : Espiye Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/05/2012
NUMARASI : 2010/698-2012/193

Davacı T.. A.. vekili tarafından, davalı A.. A.. aleyhine 10/11/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/05/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
a)Dava, haksız fiil nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, tazminatın hasar tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsili isteminde bulunmuştur. Mahkeme, tazminatın zarar tarihinden itibaren işleyen faizi ile birlikte tahsiline karar vermiş olup faizin türünü belirtmemiştir.
3095 sayılı Yasa’nın 2/3. maddesi uyarınca gerçek veya tüzel kişi tacirler arasında haksız eylem dâhil her türlü nedenden kaynaklanan alacaklarda istek halinde T.C. Merkez Bankası’nın kısa vadeli kredilere uyguladığı avans oranında temerrüt faizine hükmedilmesi zorunludur.
Davanın niteliği, dosyanın içeriği, tarafların sıfatı ve yukarıda açıklanan hukuksal olgu dikkate alındığında haksız fiilin meydana geldiği tarihten itibaren avans oranında faize hükmedilmesi gerekirken, faiz türünün hüküm fıkrasında belirtilmemiş olması doğru olmamıştır. Ne var ki; belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7 maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
b)Mahkemece, rededilen miktar nazara alınarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre davalı yararına 600 TL vekalet ücretine ilişkin hüküm kurulmuştur.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 12. maddesinde “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Şu kadar ki asıl alacak miktarı 3.333,33 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen naktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez.” hükümlerini içermektedir.
Eldeki dava maddi tazminat istemine ilişkin olup, yukarıdaki tarife hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 12/son fıkra son cümlesi gereğince, asıl alacaktan fazla vekalet ücretine karar verilemez. Mahkemece, reddedilen kısım 0,09 TL olmasına rağmen bu miktardan fazla olarak davalı yararına 600,00 TL vekalet ücretine karar verilmesi doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nın 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2-a) sayılı bentte gösterilen nedenle hükmün 1. bendindeki "...işleyen” ifadesinden sonra gelmek üzere “…avans…” ifadesinin yazılmasına; yukarıda (2-b) sayılı bentte gösterilen nedenle, hüküm fıkrasının davalı lehine vekalet ücretiyle ilgili 4. paragrafındaki “600,00” sayı dizisinin silinerek yerine “0,09” sayı dizisi yazılmasına; davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna, temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.