MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, Kurum işleminin iptaline, kesilen aylığın yeniden bağlanmasına, biriken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının ölüm aylığını iptal eden Kurum işleminin iptali ile ölüm aylığının yeniden bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir
Dairemizin 29/04/2013 tarih ve 2012/1959 E. 2013/8249 K. Sayılı bozma ilamı üzerine,
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir
Davanın yasal dayanağını oluşturan ve 1.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa"nın 56. maddesinin son fıkrasında “ Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96 ncı madde hükümlerine göre geri alınır” kuralı getirilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 07/01/1988 tarihinde boşandığı, vefat eden babasından dolayı davacıya ölüm aylığı bağlandığı, Kuruma yapılan ihbarda davacının boşandığı eşiyle birlikte yaşadığının belirtildiği, 14/05/2010 tarihli Kurum görevlilerince düzenlenen durum tespit raporunda, sözlü beyanda bulunan muhtar ile raporun çevre araştırması bölümünde isim ve imza vermeyen bakkal, manav ve komşuları davacının boşandığı eşiyle birlikte yaşadığının, boşandığını ilk defa duyduklarını belirttikleri, adrese dayalı nüfus kayıt sisteminde 2009/2. aya kadar aynı adreste bulundukları, Kurumunda bu rapora dayanarak davacıya bağlanan ölüm aylığını iptal ettiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Kurum görevlilerince düzenlenen durum tespit raporuna göre davacının boşandığı eşiyle birlikte yaşadığı sabittir. Bu nedenle, Kurumun 5510 sayılı Yasa"nın 56/son maddesine göre davacının ölüm aylığını kesme işlemi yerindedir. Kurum görevlilerince düzenlenen raporda sözlü beyanda bulunan muhtar, ile çevre araştırmasındaki bakkal ve manav, her ne kadar yargılama sırasında farklı beyanda bulunmuşlar ise de, bunu haklı ve kabul edilebilir bir sebebe dayandıramadıkları görülmektedir. Kaldı ki bozma sonrası yapılan araştırmada toplanan deliller, bozma öncesinde davacının aleyhine olan tutanak ve diğer delilleri ortadan kaldıracak nitelikte değildir. Dolayısıyla bu hususlar dikkate alınıp davanın reddi yerine yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozma nedenidir.

O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.