MAHKEMESİ : Develi 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2006/298-2013/213

Davacı M.. G.. vekili Avukat E.. S. tarafından, davalı A.. Ş.. aleyhine 02/10/2006 gününde verilen dilekçe ile kasten öldürme nedeni ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları ile reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalının, murislerinin ölümüne neden olduğunu, beklenmedik ölüm nedeni ile maddi ve manevi olarak zarara uğradıklarını iddia ederek uğradıkları zararın ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, davacılar murisinin aracı ile seyir halinde iken, yaya olarak seyreden yeğeninin aracın önüne çıkması nedeni ile murisin aracını durdurarak yeğenine küfür etmeye başladığını, kendisinin murisi sakinleştirmeye çalıştığını, yeğeninin küçük olduğunu affetmesini istediğini ancak murisin kendisine de küfür ettiğini, bunun üzerine karşılıklı birbirlerini iteklediklerini, ölümüne neden olacak bir davranışı olmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının eylemi ile davacılar murisinin ölümüne neden olduğu gerekçesiyle davacılar yararına maddi ve manevi tazminat ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan bilgi ve belgelerden, olay günü davacılar murisinin aracı ile seyir halinde iken önüne çıkan davalının yeğenine kızdığı ve aracından inerek küfür etmeye başladığı, davalının kendisini sakinleştirmek isterken ona da küfür etmesi nedeni ile davalının davacılar murisine yumrukla vurduğu, murisin önce aracına sonra da yere düşerek beton zemine kafasını vurduğu, kafasında oluşan kırık nedeni ile yaşamını yitirdiği anlaşılmaktadır. Davalı hakkında yapılan ceza yargılaması sonunda tahrik altında kastı aşan müessir fiil sonucu ölüme neden olmak suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve kararın kesinleştiği anlaşılmıştır.
Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi uyarınca ceza mahkemesinin beraat kararı hukuk hakimini bağlamaz ise de, ceza mahkemesince belirlenen maddi olgular hukuk hakimi yönünden de bağlayıcıdır.
Ceza yargılaması sonunda belirlenen maddi olgu, davalının tahrik etkisi altında kastın aşılması sonucu etkili eyleme yönelik olup Borçlar Kanunu"nun 43. maddesi gereğince hakim, tazminatın biçimini ve tutarını belirlerken, kusur yanında durumun özelliklerini de göz önünde tutmak zorundadır. Bu özel durumlara; zarar görenin bölüşük kusuru, meydana gelen sonucun önceden saptanamaması, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, hak ve adalet düşüncesi, olayın oluş biçimi, zarar görenin zararın artmaması için aldığı önlemler, zarar görende var olan bedensel bir rahatsızlığın zarara etkisi gibi olguların girdiği kabul edilmektedir.
Mahkemece, dava konusu ölüm olayının, davalının meydana gelen sonucu önceden öngörüp istemediği halde kastın aşılması sonucu meydana geldiği anlaşıldığından, olayın gelişim biçimi ve yukarıda açıklanan özel durumlar gözetilerek, saptanan maddi tazminat tutarlarından, Borçlar Yasası"nın 43. maddesi gereğince, uygun bir miktar indirim yapılmamış olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.