MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay günü apartmanın içinde merdivenlerden çıkan katılanın karşısından gelen sanığın bir anda kalçasını ellediği katılanın bağırmasıyla olay yerinden kaçması şeklinde gerçekleşen olayda, katılana karşı rızasına aykırı olarak vücudu üzerinde gerçekleştirilen, cinsel arzuları tatmin amacına yönelik olup devamlılık arz etmeyen, ani ve hareketler yönünden kesintili olan eylemin 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinin ikinci cümlesinde tanımlanan sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 102/1. maddesinin birinci cümlesi uyarınca mahkûmiyet hükmü kurulması,
İddianamede sanığın katılana yönelik sarkıntılık eylemini gerçekleştirdikten sonra merdivenden aşağıya inerken dönüp öpücük atması şeklinde anlatım bulan eylem nedeniyle TCK"nın 43. maddesinin de tatbiki istenildiği halde mahkemece bu konuda karar verilmediği gibi gerekçede de tartışılmaması ve iddianamede anlatılan bu eylemin gerçekleşen sarkıntılık eyleminin devamı olmadığı gibi, unsurları bakımından sarkıntılık suçunu da oluşturmayıp cinsel taciz suçunu oluşturacağından, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı, bu nedenle sanığa 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanınarak 5237 sayılı TCK"nın 105. maddesi gereğince ayrıca mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.